ἱ Ἅγιοι Λαυρέντιος ὁ ἀρχιδιάκονος, Ξύστος πάπας τῆς Ρώμης καί Ἰππόλυτος, μαρτύρησαν τό 53 μ.Χ.
Ὅταν ἔγινε ὁ διωγμός κατά τῶν χριστιανῶν, ὁ πάπας τῆς Ρώμης Ξύστος, ὁμολόγησε πρῶτος τήν πίστη του στόν Κύριο, μέ ἀποτέλεσμα νά θανατωθεῖ μέ ἀποκεφαλισμό.
Κατόπιν συνέλαβαν τόν Ἅγιο Λαυρέντιο, ὁ ὁποῖος ἔχριζε διαχειριστής τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας. Τοῦ ζητήθηκε νά παραδώσει τούς θησαυρούς τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Λαυρέντιος τότε, τούς παρουσίασε τούς φτωχούς, τά ὀρφανά καί ὅσους εἶχαν ἀνάγκη τήν συνδρομή τῆς Ἐκκλησίας καί τούς εἶπε ὅτι αὐτοί ἦταν οἱ θησαυροί της. Γιά αὐτό τό τόλμημά του, οἱ εἰδωλολάτρες τόν βασάνισαν, ψήνοντάς τον ζωντανό.
Τό λείψανο τοῦ Ἁγίου Λαυρεντίου τό παρέλαβε ὁ Ἅγιος Ἰππόλυτος. Μόλις ὅμως μαθεύτηκε αὐτή του ἡ πράξη, ἡ ἡγεμόνας διέταξε τόν βασανισμό του. Ἔτσι μαρτύρησε καί ὁ Ἅγιος Ἰππόλυτος.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ’. Τήν ὡραιότητα.
Τῷ θείῳ Πνεύματι, καταυγαζόμενος, ὡς ἄνθραξ ἔφλεξας, πλάνης τήν ἄκανθαν, Ἀρχιδιάκονε Χριστοῦ, Λαυρέντιε Ἀθλοφόρε· ὅθεν ὡς θυμίαμα, λογικόν ὡλοκαύτωσαι, τῷ σέ μεγαλύναντι, τῷ πυρί τελειούμενος· διό τούς σέ τιμῶντας θεόφρον, σκέπε ἐκ πάσης ἐπηρείας.
Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τά ἄνω ζητῶν.
Πυρί θεϊκῷ, φλεχθεῖς τήν καρδίαν σου, τό πῦρ τῶν παθῶν, εἰς τέλος ἐναπέσβεσας, Ἀθλητῶν ἑδραίωμα, θεοφόρε Μάρτυς Λαυρέντιε· καί ἐν ἄθλοις ἐβόας πιστῶς· Οὐδέν με χωρίσει, τῆς ἀγάπης Χριστοῦ.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις ὁ Διάκονος τοῦ Χριστοῦ, ὁ διακονήσας, ἐν τῇ χάριτι εὐσεβῶς· χαίροις ὁ τελέσας, διά πυρός ἀνδρείως, τόν ἔνθεον ἀγῶνα, Μάρτυς Λαυρέντιε.
