Ἡ νηστεία εἴναι ἡ πρώτη ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ ποὺ δόθηκε στὸν ἄνθρωπο ἀμέσως μετὰ τὴν δημιουργία. Ἔτσι τὴν ἐφήρμοσαν ὅλοι οἱ προφῆτες καὶ οἱ δίκαιοί της Π.Δ οἱ ὁποῖοι ὅπως λέγει ὁ Μ. Βασίλειος ἀνεδείχθησαν φίλοι της νηστείας. Τὴν ὑψίστη σημασία τῆς νηστείας φανερώνει ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ Ὁποῖος πρὶν ἀρχίσει τὸ κοσμοσωτήριο καὶ λυτρωτικό Του ἔργο ''ἐνήστευσε ἡμέρας καὶ νύκτας τεσσαράκοντα''.

Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ὁ Ἀδὰμ '' μη νηστεύσας ἀπώλεσεν ἑαυτὸν καὶ ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος''.