Τσικνοπέμπτη ειναι μία ἐτήσια τελετή, τῆς ὁποίας ἡ ἀρχὴ χάνεται μέσα στοὺς αἰῶνες. Ἡ ἡμέρα ποὺ τρώγεται κρέας. Ἡ λέξη Τσικνοπέμπτη προέρχεται ἀπὸ τὶς λέξεις "τσίκνα" (ἡ μυρωδιὰ τοῦ καμένου ψημένου κρέατος) καὶ "Πέμπτη". Ἡ Τσικνοπέμπτη βρίσκεται στὸ μέσο τῶν 3 ἑβδομάδων τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ καρναβαλιοῦ. Πρόκειται γιὰ τὴ Πέμπτη της 2ης ἑβδομάδας, τῆς Κρεατινῆς. Γιορτάζεται τὴν Πέμπτη ποὺ εἶναι 11 ἡμέρες πρὶν τὴν Καθαρὰ ?εὐτέρα. Εἶναι ἡμέρα χαρᾶς ἀλλὰ καὶ προετοιμασίας γιὰ τοὺς Ἑλληνορθόδοξους χριστιανούς, καθὼς ἡ σαρανταήμερη περίοδος τῆς Σαρακοστῆς πρὶν τὸ Πάσχα πλησιάζει. Τὴν μέρα αὐτὴ ἐπιβάλλεται ἀπὸ τὸ ἔθιμο τὸ ψήσιμο κρέατος στὰ κάρβουνα.
Καθαρὰ Δευτέρα (Ἔθιμα Ἀποκριᾶς)
Ἡ Καθαρὰ Δευτέρα εἶναι τὸ τέλος τῶν Ἀπόκρεω καὶ ἡ πρώτη μέρα τῆς Σαρακοστῆς. Ἡ λέξη Καθαρὴ ἐκκλησιαστικὰ σημαίνει τὸ ξεκίνημα τῆς κάθαρσης τῶν Χριστιανῶν ποὺ ἀρχίζει μὲ νηστεία. Ἀπὸ τὴν Καθαρὰ Δευτέρα ξεκινάει ἡ νηστεία τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἀπαραίτητα στοιχεῖα τῆς ἀποκριᾶς θεωροῦνται τὰ κούλουμα καὶ ὁ χαρταετός. Ὁ ἑορτασμὸς τοῦ καρναβαλιοῦ κλείνει μὲ τὰ κούλουμα καὶ τὸ πέταγμα τοῦ χαρταετοῦ. Μὲ τὸν ὄρο κούλουμα, ἐννοοῦμε τὴ μαζικὴ ἔξοδο τοῦ κόσμου στὴν ὕπαιθρο καὶ τὸν ἑορτασμὸ τῆς Καθαρᾶς Δευτέρας ἔξω στὴν φύση.
Τὰ κοῦλουμα ειναι γνωστὰ καὶ σὰν κούλουμπα, κούμουλες, κουμουλάθες ἢ κούμουλα. Εἶναι ἕνα παραδοσιακὸ λαϊκὸ πανηγύρι Σύμφωνα μὲ τὸν πατέρα τῆς ἑλληνικῆς λαογραφίας Νικόλαο Πολίτη ἡ προέλευση τῆς λέξης εἶναι λατινική, ἀπὸ τὸ cumulus ποὺ ἐκτὸς ἀπὸ τὴν σημασία τοῦ σωροῦ, σημαίνει καὶ τὴν ἀφθονία, τὸ περίσσευμα, τὸ πέρας, ἀλλὰ καὶ τὸν ἐπίλογο. Ἡ γιορτὴ τῆς Καθαρᾶς Δευτέρας θεωρεῖται ὁ ἐπίλογος τῶν βακχικῶν ἑορτῶν τῆς ἀποκριᾶς, οἱ ὁποῖες οὐσιαστικὰ ἀρχίζουν τὴν Τσικνοπέμπτη καὶ τελειώνουν τὴν Καθαρὰ Δευτέρα.
Σὲ ὁρισμένες περιοχὲς τῆς Ἑλλάδος τὴν Καθαρὰ Δευτέρα καθαρίζουν ὅ,τι ἀπόμεινε ἀπὸ τὰ μὴ νηστίσιμα φαγητὰ τῆς ἀποκριᾶς, διότι καὶ τέτοιου εἴδους λιχουδιὲς γεύονται μερικοί, ἀντὶ γιὰ λαγάνες, χαλβά, ἐλιὲς καὶ πίκλες ποὺ προτιμοῦν οἱ πιὸ πολλοί, σὰν ἀποτοξίνωση ἀπὸ τὰ πλούσια φαγοπότια τῆς ἀποκριᾶς. Σὲ ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδας, ὅπως π.χ. στὴν Ἤπειρο, οἱ νοικοκυρὲς καθαρίζουν τὶς κατσαρόλες καὶ ὅλα τὰ χάλκινα σκεύη ἀπὸ τὰ λίπη τῆς ἀποκριᾶς μὲ ζεστὸ σταχτόνερο μέχρι ν' ἀστράψουν καὶ βάφουν ἄσπρα τὰ πεζοδρόμια.
Ἀντίθετα ἄλλοι βάφουν μαῦρα τὰ πρόσωπά τους μὲ καπνιὰ ἢ μπογιὰ παπουτσιῶν, καθὼς χορεύουν καὶ μεθοῦν ὅλη τὴν ἡμέρα σὲ ὑπαίθριες συγκεντρώσεις. Ἀπαραίτητο συμπλήρωμα τῆς Καθαρᾶς Δευτέρας ἀποτελεῖ τὸ πέταγμα τοῦ χαρταετοῦ, τοῦ ἀστεριοῦ στὰ ψηλώματα. Τοὺς χαρταετοὺς τοὺς κατασκεύαζαν παλιὰ μόνοι τους μὲ καλάμια καὶ χαρτί. Ἤθελαν μαστοριὰ στὸ ζύγισμα. Ἂν δὲν τὰ κατάφερνες νὰ τὰ ζυγιάσεις χαρταετὸ ψηλὰ δὲν ἔβλεπες. Μὲ τὸ χαρταετὸ πέταγαν μακριὰ κάθε ἔγνοια τοῦ χειμώνα, μὲ τὸν ἐρχομὸ τῆς ἄνοιξης.
