Χάσαμε τον Χριστό από τα Χριστούγεννα

gennisi 216α φετινά Χριστούγεννα για τους περισσότερους ανθρώπους θα εξελιχθούν όπως σχεδόν κάθε χρόνο, σε δυό μέρες αργίας και μία βδομάδα βόλτας και περιεργείας...Πότε στα Sprider, πότε στα Jumbo, στα Praktiker, στα Άλφα Βήτα, στα Careffour, άντε και μία βόλτα στο στολισμένο κέντρο των πόλεων η στο χιονισμένο χωριό... Χριστούγεννα εδώ, Χριστούγεννα εκεί, άντε Χριστούγεννα και παραπέρα...Χριστούγεννα των πολυεθνικών, των διαφημίσεων, των ουϊσκυ και των ποτών, της Vodafon, της Cosmote, των κινητών, και των αγορών...

Αναρωτιέμαι όμως! Χριστούγεννα Ελληνικά και γνήσια των Ορθοδόξων Χριστιανών θα δούμε πουθενά άραγε; Κάποτε βρε αδερφέ, ακούγαμε και κανένα «Καλά Χριστούγεννα» να λέει ο κόσμος, η βλέπαμε και ένα ξενόγλωσσο έστω «Merry Christmas» στις βιτρίνες. Τώρα, τίποτα ! Άκρα του τάφου σιωπή, γνόφος και άχνα σε όλα Να φταίει η Κρίση; Να φταίει η ανέχεια; Ζήσαμε και μέρες Γερμανικής Κατοχής, ξέρουμε απ αὐτὲς τις αναποδιές της ζωής και της Ιστορίας, και δεν θα τόλεγα... Αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια κι ἔχει σχέσει με τις άχρωμες και ψόφιες μεγάλες γιορτές μας έχει μέσα του και κάποιο θεολογικό παράδοξο!

Κανένας λοιπόν δεν θέλει να πει «καλά Χριστούγεννα» λες και μας κάνει τζιζ... η λέξη « Χριστούγεννα», αλλά μόνο «ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ» ακούμε, και κάτι άχρωμα και άτονα «Χρόνια Πολλά» που βλέπουμε, βασανισμένα κι αὐτά, να παραμένουνε σε κάποιες βιτρίνες.

Άκου τώρα...να λέμε « ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ», μας έλεγε ο φίλος ο Θανάσης, καλή του ώρα κι αὐτουνοῦ όπου κι ἂν βρίσκεται! Φιλόσοφος λαϊκός και «περιωπής» στους αντίστοιχους κύκλους ο φίλος ο Θανάσης και με τα όλα του μάλιστα πάνω και στα θεολογικά, και χωρίς να μασάει τα λόγια του διατύπωνε ευθαρσώς τις σκέψεις του ότι «...το φαινόμενο αυτό δεν εξηγείται αλλιώς μία και τα τελευταία χρόνια έχει μπερδικλώσει έτσι τα πράγματα ο διάβολος, μη θέλοντας ν ἀκούγεται πουθενά το όνομα του Χριστού κι έχει εφεύρει τα λεγόμενα «Χρόνια Πολλά» και τις «Καλές γιορτές» που σαν ψιτακοί και παπαγάλοι κι ἐμεῖς οι περισσότεροι σήμερα παπαγαλίζουμε...

Δηλαδή Θανάση μου, να μη λέμε Χρόνια πολλά ; τον ρώτησα μία μέρα λίγο φοβισμένος.«Άκου να δεις, μου είπε. Ευχόμαστε ο ένας στον άλλο να ζήσουμε Χρόνια Πολλά; Και τι δουλειά έχουν όλες αυτές οι ευχές μέσα στις μεγάλες γιορτές; Επιτέλους πες μου, τον Χριστό γιορτάζουμε η τους εαυτούς μας κι ἔχουμε διαγράψει εντελώς το όνομά του ! Και είναι αυτά Χριστουγεννιάτικες ευχές; Άντε απ ἐδῶ τώρα..»«Και θα σου πω και κάτι άλλα ακόμη», συμπλήρωσε ο φίλος ο Θανάσης. «...Πράγματι λοιπόν, το τι δουλειά έχουν τα «Χρόνια Πολλά» , με τις γιορτές των Χριστουγέννων και την Γέννηση του Χριστού, δεν βρήκα άνθρωπο μέχρι σήμερα σωστά να μου εξηγήσει!

Άλλο ζητούμενο και περίεργο αυτό! Κατέληξα λοιπόν σε κάποιες άλλες προσωπικές σκέψεις...Μήπως λοιπόν επειδή διώξαμε και «δραπετεύσαμε» τον Χριστό πρώτα πρώτα μέσα από τις καρδιές μας, έφυγε ακολούθως (και μάλλον τον διώξαμε εμείς) και από τις γιορτές μας; Και τι σόϊ Χριστούγεννα κάνουμε αφού εκείνο που μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι το πως να βρούμε ένα καλό γαλί, ένα χοιρινό τροφαντό, άντε ίσως και κανένα κοκόρι! Και είναι όλα αυτά Χριστούγεννα; Το σώμα θα το ταΐσουμε, θα το γλεντήσουμε, θα το ευχαριστήσουμε...

Την ψυχή όμως τι θα την ταΐσουμε; Πως θα γιορτάσουμε λοιπόν τα Χριστούγεννα ενθυμούμενοι την μέρα που ο Χριστός γεννήθηκε για να μας σώσει από τις προαιώνιες αμαρτίες μας; Θα τον γιορτάσουμε τρώγοντας και πίνοντας και αυτό είναι όλο; Μήπως χθες και προχθές πάλι φαϊ και μάσσα δεν είχαμε; Θα έλεγα λοιπόν, κατέληξε ο Θανάσης, ότι επειδή μέχρι σήμερα, ζούσαμε κάθε χρόνο τα κοσμικά Χριστούγεννα, τα Χριστούγεννα της Παγκοσμιοποίησης, τα Χριστούγεννα των αγορών, ότι εφέτος, ας ακολουθήσουμε αυτή την μια και μοναδική ευκαιρία που έστω και μέσα στις ελλείψεις της μας ταλαιπωρεί, ώστε να αισθανθούμε τα πραγματικά Ορθόδοξα Χριστούγεννα!

Μια και για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, μ ἕναν μυστηριώδη και ακατάληπτο τρόπο ο Χριστός γεννιέται μέσα στις ψυχές αυτών που τον αγαπάνε... Γεννιέται και φέρνει χαρά, φέρνει ευτυχία, φέρνει ελπίδα και ευλογία, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε ανθρώπινη κρίση... Κι ακόμη, για όσους τιμούν και σέβονται αυτή την Μεγάλη ημέρα των Χριστουγέννων, για όσους προσέρχονται όχι ως εγωϊστές «καβάλλα παν στην Εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε...», αλλά ως μετανοημένοι αμαρτωλοί και ειλικρινά Εξομολογημένοι και πάνε να κοινωνήσουν Σώμα και Αίμα Χριστού, τότε γι αὐτοὺς «βρέχει χάρη» και ευλογία ο Θεός από τους ουρανούς πάνω στις απλές ψυχές τους...

Και γίνεται αυτό επάνω τους αντιληπτό ... όπως μας έλεγαν και οι παλαιοί που ξέρανε και ζούσανε αυτά τα μυστηριώδη για τον πολύ κόσμο θέματα...Αυτή λοιπόν την επιπρόσθετή της οικονομικής κρίσης ευκαιρία, ας την δούμε με άλλα μάτι ώστε να περάσουμε κάπως σαν τα «Χριστούγεννα στην σπηλιά» του Φώτη Κόντογλου, η και του κυρ Αλέξανδρου του Παπαδιαμάντη τα ανάλογα πεζογραφήματα...Και ας ζήσουμε τα φετινά Χριστούγεννα απλά, πνευματικά, ευλογημένα και ταπεινά όπως ποτέ άλλοτε ίσως δεν τα ζήσαμε...» είπε τελειώνοντας. Μ ἔβαλε σε σκέψεις είναι αλήθεια, αυτή η σοβαροφανής κατά τα άλλα θεωρία του Θανάση, όποτε και δικαίως αναρωττήθηκα: «Ρε μπας και έχει δίκιο ο Θάνος;»