ύριε, κᾶνε μᾶς καλύτερους γονεῖς. Δίδαξέ μας νά καταλαβαίνουμε τά παιδιά μας. Νά ἀκοῦμε ὑπομονετικά ὅτι ἔχουν νά μᾶς ποῦν καί νά ἀπαντᾶμε εὐγενικά, ὅταν μᾶς ρωτοῦν. Προφύλαξέ μας ἀπό τόν κίνδυνο νά φερόμαστε ἀπότομα. Βοήθησέ μας, νά μήν πληγώνουμε τά αἰσθήματά τους..Βοήθησέ μας, νά μήν τραυματίζουμε τή φιλοτιμία τους, νά μήν τά τιμωροῦμε σέ ὧρες ἐξάψεως καί θυμοῦ.

Φώτισέ μας νά τά νουθετοῦμε μέ ἠρεμία καί πραότητα καί σέ κάθε στιγμή νά τά ἐμπνέουμε μέ τό παράδειγμά μας. Κᾶνε μας νά παραβλέπουμε τά μικρά καί ἀσήμαντα σφάλματα τῶν παιδιῶν μας καί βοήθησέ μας νά κοιτάζουμε τά προτερήματά τους καί τά καλά ἔργα πού κάνουν..Δῶσε μας τήν κατάλληλη λέξη γιά ἕναν δίκαιο ἔπαινο.

Βοήθησέ μας νά τούς συμπαραστεκόμαστε, νά τούς φερόμαστε ὅπως ταιριάζει στήν ἡλικία τους καί νά μήν ἔχουμε ὑπερβολικές ἀπαιτήσεις ἀπό αὐτά. Νά τά βοηθᾶμε στήν πραγμάτωση ὅλων τῶν καλῶν τους ἐπιθυμιῶν. Κᾶνε μᾶς καλούς καί δίκαιους, συνετούς καί κοινωνικούς. Κᾶνε μας νά εἴμαστε ἀγαπητοί καί νά τούς προσφέρουμε ἕνα ἀληθινό χριστιανικό παράδειγμα.

ύριε, πρὶν πάρω σήμερα τὸ τιμόνι στὰ χέρια μου, σοῦ ζητῶ αὐτὴν τὴ χάρη. Βοήθησέ με νὰ χρησιμοποιήσω τὸ αὐτοκίνητο μὲ νηφαλιότητα καὶ φρόνηση, ὄχι ἀνυπόμονα, ὄχι ἐγωϊστικά, ἀλλὰ γιὰ ἥρεμη καὶ εὐγνώμονα ἐξυπηρέτηση καὶ ὄχι γιὰ ἐπίδειξη, ἢ νευρικὴ ἐκτόνωση, ἢ ἀχόρταγη ἀπληστία πολυπραγμοσύνης

Βοήθησέ με περάσω σῶος καὶ ἀβλαβὴς ἀπὸ ὅλους τοὺς ποικίλους κινδύνους τῆς ἀσφάλτου, ἔχοντας στὸ πλάϊ μου «Ἄγγελον εἰρήνης, πίστον ὁδηγόν» καὶ συμπαραστάτη. Προστάτευσε καὶ ὅσους θὰ μεταφέρω, ὥστε νὰ φθάσουμε μὲ ἀσφάλεια στὸν προορισμό μας. Τόνωσε τὸ χέρι καὶ τὴν ὅρασή μου, γιὰ νὰ μὴν προκαλέσω πειρασμό, ζημιὰ ἢ καὶ τὸ θάνατο ἐνδεχομένως σὲ ἀθῴους... Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἀκρισίες ἄλλων ὁδηγῶν προστάτευσέ με.

ύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Σὲ λατρεύουμε καὶ ζητοῦμε τὴν προστασία Σου καὶ τὴν εὐλογία Σου. Χάρισέ μας τὴν ἀρετὴ τῆς φρονήσεως, τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς ἀνεκτικότητας, ἀρετὲς ποὺ μᾶς εἶναι τόσο χρήσιμες γιὰ τὴν καλὴ ὁδήγηση.

Μὴν ἐπιτρέπεις νὰ παραβιάζουμε τοὺς νόμους τῆς τάξεως καὶ τῆς πειθαρχίας, ἀλλὰ νὰ φερώμεθᾳ πρὸς ὅλους με σεβασμό, προσοχὴ καὶ ἀγάπη καὶ ἔτσι νὰ φθάνουμε πάντα ἤρεμοι, σῶοι καὶ ἀβλαβεῖς στὸν προορισμό μας.

Ἀπομάκρυνε ἀπὸ μᾶς, κάθε κίνδυνο σωματικὸ καὶ πνευματικό. Προφύλαξέ μας ἀπὸ κάθε σφάλμα κι ἀτύχημα. Προστάτευσέ μας σὲ κάθε δύσκολη στιγμή, ὅταν ταξιδεύομε κι ὅταν σταθμεύομε. Κι αὐτὰ ὅλα Σοῦ τὰ ζητοῦμε μὲ τὴ μεσιτεία τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, γιὰ νὰ δοξάζεται τὸ εὐλογημένο ὄνομά Σου στοὺς αἰῶνες. Ἀμήν.

Εὐχή ἐκτενής γιά τήν ἀπαλλαγή ἀπό τήν Κατάθλιψη καί τά ποικίλα ψυχολογικά νοσήματα

έσποτα Πολυέλεε, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Ἰατρέ τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἠμῶν, ἐλθέ καί θεράπευσον καί ἐμέ τόν ἀχρεῖον δοῦλον σου. Ἐμακρύνθην ἀπό Σου. Ἐπλήγωσα τήν Ἀγαθότητα καί τήν Ἀγάπην Σου. Ἥμαρτον εἰς τόν Οὐρανόν καί ἐνώπιόν Σου. Πάσας τάς ἀνομίας διέπραξα. Ὅλος κεῖμαι στερημένος πάσης ἀρετῆς καί ὑγείας ψυχικῆς καί σωματικῆς. Τό σῶμα μου ἠσθένησε. Ἡ ψυχή ἐκακώθη. Τό πνεῦμα ἀδυνατεῖ. Ἡ βούλησις ἐξετράπη. Τά πάντα συμπνίγονται καί πάσχουν ἐντός μου. Κατέβην ἕως «Ἅδου κατωτάτου».

Λύτρωσαι μέ Κύριε ἀπό τόν ψυχικόν πνιγμόν τόν ὀδυνηρόν καί τό βάρος τῆς καρδίας τό καταθλῖβον μέ δικαίως. Πάσας τάς ἁμαρτίας διέπραξα. Αὖται πολεμούσι μέ. Αὖται ἐμποιούσι μοί τόν ἀφόρητον τοῦτον βάσανον. Ἐλέησον μέ Κύριε. Μόνος ἐγώ πταίω διά τήν τοιαύτην ἐρήμωσιν καί καταστροφήν τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μου. Ὁ ἐγωισμός μέ ἐκυρίευσε. Ἡ ἀμέλεια μέ αἰχμαλώτισε. Ἡ ἀκηδία μέ ἐνέκρωσε. Συγχώρησον μοί Κύριε καί θεράπευσον τήν ἀθλίαν ψυχήν μου.
Ἀπέλασον μακράν ἀπ’ ἐμοῦ τό πονηρόν πνεῦμα τό ἐμποιοῦν ἐμοί τόν τοῦτον τόν ἀφόρητον πνιγμόν τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος. Ἀπομάκρυνον ἀπ’ ἐμοῦ τό βάρος τό καταθλῖβον τήν καρδίαν μου.

Ἀναγινωσκόμενοι συνήθως εἰς τὸ Μικρὸν Ἀπόδειπνον, μετὰ τὸ Πιστεύω.

Τελείται πριν και μετά το μεσημεριανό γεύμα.

Τελείται το πρωί, αμέσως μετά την έγερσή μας από το νυκτερινό ύπνο.

Τελείται το βράδυ, μετά το δείπνο και πριν το νυκτερινό ύπνο.

ΕΝ Τῼ ΜΕΓΑΛῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ 

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν, στιχολογοῦμεν τὸ Μακάριος ἀνήρ. Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους ΣΤ’ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰ προσόμοια.