ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

«Ἐγερθείς παράλαβε τό παιδίον καί τήν µητέρα αὑτοῦ καί φεῦγε εἰς Αἴγυπτον».

νας στίχος από κάποιον υπέροχο ψαλµό λέει, αγαπητοί µου: «Ἐπί τῷ Θεῷ ἤλπισα καί οὐ φοβηθήσοµαι τί ποιήσῃ µοι ἄνθρωπος». Αυτός, που ελπίζει στο Θεό δεν έχει κανένα απολύτως φόβο. Διότι, η προστασία του Κυρίου, γνωρίζει πώς εκδηλώνεται στη ζωή του µε άπειρους και ποικίλους τρόπους και η Θεία Πρόνοια τον σκεπάζει στοργικά. Η παραπάνω ωραία προσευχή για τον πιστό αυτό Χριστιανό έχει γίνει βίωµα, την κρατάει πάντα στην καρδιά και στα χείλη του: Εὐπρόσδεκτον ποίησον τήν δέησιν ἡµῶν. Δώρησαι ἡµῖν τήν ἄφεσιν τῶν παραπτωµάτων ἡµῶν' σκέπασον ἡµᾶς ἐν τῇ σκέπει τῶν πτερύγων Σου. Ἀποδίωξον ἀφ' ἡµῶν πάντα ἐχθρόν καί πο-λέµιον. Εἰρήνευσον ἡµῶν τήν ζωήν. Κύριε ἐλέησον ἡµᾶς καί τόν κόσµον Σου.

Αυτή, την παντοδύναµη προστασία του Κυρίου, αυτή την θερµή πρόνοια για τους δικούς Του, την βλέπουµε ολοκάθαρα στην περιπέτεια της Αγίας Οικογένειας, στην φυγή στην Αίγυπτο και στην σωτηρία του Θείου Βρέφους από την θηριώδη επιβουλή του Ηρώδου. Ο Ηρώδης προετειμάζει σατανικό σχέδιο προκειµένου να εξοντώση, να εξαφανίσει το Θείο Βρέφος, διότι φοβάται πώς θα του πάρει την βασιλεία. Δεν γνώριζε ο ανόητος, ότι ή βασιλεία του Χριστού µας δεν είναι εκ του κόσµου τούτου, δεν είναι κοσµική και εφήµερη. Δεν είναι βασιλεία όπλων, στρατών και ισχύος ανθρώπινης, αλλά είναι βασιλεία αγάπης και θυσίας και δυνάµεως Θεϊκής.

Το Θείον Βρέφος, λοιπόν, απειλείται, κινδυνεύει. Ποιός θα αποτρέψει τον κίνδυνο; Ποιός θα προστατεύση τον µικρό Ιησού; Μήπως ο µικρός Ιησούς δεν µπορούσε να προστεύσει τον εαυτό Του; Τί και αν ήταν ένα µικρό παιδάκι; Μέσα σ’ εκείνο το βρέφος, που φαινόταν µε µορφή ανθρώπου ήταν κλεισµένος ό ίδιος ό Παντοκράτωρ, ό Ύψιστος, ό Αόρατος, ό Ακατάληπτος, ό Παντοδύναμος Θεός και Ποιητής του Σύµπαντος, ολόκληρη ή Θεότης. Ανθρωπίνως, όμως, επιτρέπει µέ άκρα συγκατάβαση να αντιµετωπίση κινδύνους και απειλές και να αφεθή κάτω οπό την προστασία του Θεού Πατρός, αλλά και κάτω οπό την φροντίδα του θετού πατρός Του Ιωσήφ και της Παναγίας Μητρός Του.

Πώς εκδηλώνεται ή προστασία Του Κυρίου προς το Θείο Βρέφος και την Αγία οικογένεια; Με κατεπείγοντα σήματα, πού στέλνει ό Ουρανός. Το πρώτο σήμα οδηγεί τούς προσκυνητές µάγους να µή επιστρέψουν στον Ηρώδη. Το δεύτερο σήμα απευθύνεται στον Ιωσήφ και του λέγει να πάρει αμέσως τον Ιησού και την Μητέρα Του και να φύγουν στην Αίγυπτο, διότι ο Ηρώδης θα ξεσπάσει την µανία του, σκορπίζοντας τον όλεθρο και σφάζοντας όλα τα αγόρια «από δυο ετών και κάτω».

Παρατηρούμε δε, αγαπητοί µου αδελφοί, ότι τόσο ό Ιωσήφ όσο και ή Παναγία µας, έχουν ακλόνητη και σταθερή την εµπιστο-σύνη τους στην Θεία Πρόνοια και Προστασία. Έστω και και αν τούς οδηγεί σε µία αληθινή περιπέτεια η πορεία προς την Αίγυπτο σ’ ένα τόπο άγνωστο, ξένο και έρημο. Κάνουν υπακοή στο θέλημα τού Θεού διότι αυτό το θέλημα θα τούς οδηγήσει στην σωτηρία. Το δικό τους θέλημα δυνατόν να είχε αντίθετα αποτελέσµατα. Ή υπακοή του Ιωσήφ και της Παναγίας µας είναι χαρακτηριστική.

Μέσα σ' αυτό το ασύγκριτα κατανυκτικό Χριστουγεννιάτικο κλίμα, πού ζούμε τώρα, αδελφοί µου, καθώς στ' αυτιά µας αντηχούν οι ολόγλυκοι ύµνοι της γεννήσεως του Λυτρωτού µας Ιησού και καθώς τα σύµπαντα χαράς πληρούνται, από το γεγονός της ενανθρωπήσεως του Θεού, ας γεµίση την πτωχή καρδιά µας από ελπίδα και πίστι στο Παντοδύναµο Χέρι του Θεού, που κυβερνά τον κόσµο και κατευθύνει την ζωή του καθενός µας.

Ιδιαιτέρως τώρα, που δύει ένα έτος πλήρες από την ποικιλότροπη προστασία του Κυρίου και ανατέλλει ένα έτος ελπιδοφόρο και σωτήριο. Θα είναι ελπιδοφόρο όχι µε κούφιες ανθρώπινες ελπίδες, αλλά µε την αγία ελπίδα στο Θεό και µε την προσευχή να µας σκεπάση κάτω από την σκέπη των πτερύγων Του από κάθε κίνδυνο. Προ πάντων, όµως, από τον ψυχικό κίνδυνο του νοητού και πα-νούργου σατανά Ηρώδη, που ζητεί την ψυχή του µικρού Χριστού, «τοῦ ἐνοικοῦντος» µέσα στην καρδιά µας. Κάθε αληθινό παιδί του Θεού ας ακούση σήµερα και ας ακούει σε όλο το νέο χρόνο και σε όλη την ζωή του την φωνή του Κυρίου. Αμήν.