ζησε στά χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Κωνσταντίνου τοῦ Κοπρώνυμου (741 μ.Χ.).
Οἱ γονεῖς της, Στρατήγιος καί Φεβρωνία, διακρίνονταν γιά τήν εὐσέβειά τους καί μέ ὅμοιο τρόπο ἀνέθρεψαν καί τή θυγατέρα τους. Ἡ Ἀνθοῦσα, παρ’ ὅλες τίς προτάσεις γιά γάμο πού δεχόταν, ἐκδήλωσε ἀπό τήν ἀρχή σταθερά τήν θέλησή της. Ἔτσι, ὅταν πέθαναν οἱ γονεῖς της, ἔμεινε παρθένος καί ἀφιέρωσε τήν περιουσία της σέ φιλανθρωπικούς καί ἱερούς σκοπούς.
Στήν Ἀνθοῦσα, ὀφείλεται ἡ ἀνέγερση δυό μονῶν. Αὐτή τοῦ Μαντινέου μέ ναό ἀφιερωμένο στήν Ἁγία Ἄννα καί αὐτή τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, πού χρησιμοποιήθηκε ὡς γυναικεία Μονή.
Ὅταν ἀπό τόν αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο Κοπρώνυμο διατάχθηκε σκληρός διωγμός κατά τῶν ἁγίων εἰκόνων καί τῶν ὑποστηρικτῶν τους, τό μοναστήρι τῆς Ὁσίας Ἀνθοῦσας, ὑπῆρξε ἀπό τά πιό ἔνθερμα κέντρα τῆς Ὀρθοδοξίας.
Γιά τό λόγο αὐτό ἡ Ὁσία, ἀρχικά διώχθηκε καί βασανίστηκε. Ὅμως, ὅταν προέβλεψε ὅτι ἡ ἄρρωστη βασίλισσα θά διέφευγε τό θάνατο καί θά γεννοῦσε δίδυμα, ἀγαπήθηκε πολύ ἀπ’ αὐτήν, μέ ἀποτέλεσμα νά κερδίσει τήν ὑποστήριξή της γιά τήν ἴδια καί τό μοναστήρι της. Ἔτσι, ἡ Ὁσία Ἀνθοῦσα έζησε ἀδιατάρακτα τό ὑπόλοιπο τοῦ βίου της καί ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον λόγον.
Φερωνύμως ὡς δένδρον σεμνή ἐξήνθησας, ἐν διεξόδοις ὑδάτων τῶν τῆς ἀσκήσεως, καί προσήγαγες ἡμῖν καρπόν οὐράνιον, ὁμολογίας ἱερᾶς, καί ὁσίων ἀρετῶν, Ἀνθοῦσα Ὁσία Μῆτερ, καί τῷ Σωτῆρι πρεσβεύεις, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.
Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.
Τῶν ἀρετῶν σου Ἀνθοῦσα τήν ἄνθησιν, ὁμολογίας ἀγῶσιν ἐφαίδρυνας· ἐντεπυθεν Χριστός σε ἐδόξασεν, θαυματουργίαις ποικίλαις καί χάρισιν, ὁ μόνος ὑπάρχων φιλάνθρωπος.
Μεγαλυνάριον.
Χάριτι Ὁσία ἀσκητικῇ, ἔλαμψας ἐν κόσμῳ καί ἐδόξασας τόν Χριστόν, τῆς ὁμολογίας, τοῖς σκάμμασιν Ἀνθοῦσα· διό ἀντεδοξάσθης, ἀξίως ἔνδοξε.
