εννήθηκε στήν Κωνσταντινούπολη καί ἦταν γιός τοῦ Ἰωάννου Λασκάρεως, ἀδελφοῦ τοῦ αὐτοκράτορα Θεοδώρου Λασκάρεως, πού βασίλευσε στή Νίκαια τό 1204.
Ὁ Ὅσιος Νεῖλος ἀπό τόν διωγμό τῶν Λατίνων, κατέφυγε στά παράλια τοῦ Πόντου στή Μονή Ἀκοιμήτων, ὅπου ἡγούμενος ἦταν ὁ Ὅσιος Μάρκελος, ὁ ὁποῖος τόν χειροτόνησε Μοναχό μέ τό ὄνομα Νεῖλος, ἀπό Νικόλαος πού ἦταν τό ἀρχικό του.
Μετά ἀπό χρόνια, τό 1261, ὁ Νεῖλος ἐπανῆλθε στήν Κωνσταντινούπολη, πῆρε χρήματα ἀπό τή μητέρα του καί ἔφυγε στά Ἱεροσόλυμα, ὅπου ἔμεινε ἕξι χρόνια. Κατόπιν ἐπανῆλθε στήν Κωνσταντινούπολη γιά νά ἐξοριστεῖ ἀπό τόν λατινόφρονα αὐτοκράτορα Μιχαήλ Α’ τόν Παλαιολόγο στό Ἅγιον Ὄρος. Ἐκεῖ, στή Μονή Ἰβήρων ἔμεινε 10 χρόνια. Ἔπειτα, κλήθηκε ἀπό τόν Ἀνδρόνικο Παλαιολόγο καί ἀφοῦ ἔλαβε χρήματα ἀπό τήν ἀδελφή του, ταξίδεψε σέ πολλούς τόπους τῆς Μεσογείου.
Κατέληξε σ’ ἕνα ἐρημονῆσι, τήν Ἐρικοῦσα, ἀπ’ ὅπου πῆρε καί τήν ἐπωνυμία Ἐρικούσιος. Τό νησί αὐτό ἦταν κοντά στήν Κέρκυρα καί ἀσκήτευσε ἐκεῖ 10 χρόνια. Κατόπιν πέρασε στήν Ἤπειρο, ὅπου στή Θεσπρωτία ἔκτισε τή Μονή Ἱερομερίου.
Ἐκεῖ, μετά ἀπό πολλούς ἀσκητικούς ἀγῶνες, ἔφθασε σέ βαθιά γεράματα καί ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx