Κυριακή προ τις Χριστού Γεννήσεως

ήμερα αγαπητοί μου αδελφοί βρισκόμαστε στην παραμονή της μεγάλης και οικουμενικής εορτής των Χριστουγέννων. Μεθαύριο εορτάζουμε την εγκόσμια παρουσία, τη γέννηση του Χριστού, στη Βηθλεέμ, και είμαστε μάρτυρες της επιφανείας του Θεού. Ολόκληρη η ανθρωπότητα με διάφορους τρόπους, είτε άμεσα είτε έμμεσα, εορτάζει τα Χριστούγεννα. Ανατρέχοντας στο ιερό κείμενο του ευαγγελιστού Ματθαίου στο σημερινό Ευαγγέλιο, στεκόμαστε ακριβώς στο σημείο που ο ιερός συγγραφέας μας περιγράφει το γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού.

Να τι αναφέρει: «Η γέννηση του Ιησού Χριστού έγινε κατά τον ακόλουθο τρόπο». Ο ευαγγελιστής Ματθαίος ξεκινάει να καταγράφει το γεγονός με ένα λιτό και απλό τρόπο. Τόσο λιτό και τόσο απλό, λες και περιγράφει κάτι συνηθισμένο και καθημερινό, κάτι ανθρώπινο. Λες και τέτοια γεγονότα συμβαίνουν πολλές φορές. Ετούτος όμως ο λιτός και απλός τρόπος εκφράζει το γνήσιο και το αυθεντικό. Χωρίς την ανθρώπινη επέμβαση και χωρίς προσπάθεια αλλοιώσεως της αλήθειας. Δεν έχει τα φτιασιδώματα τα ανθρώπινα ούτε τα παραγεμίσματα και τα παχιά και ανούσια λόγια.

Γιατί όλα αυτά είναι ψεύτικα και απατηλά. Ανεπιτήδευτος η περιγραφή γνήσια και αυθεντική η παρουσίαση ελάχιστη ως και μηδαμινή η ανθρώπινη επέμβαση, χωρίς αλλοίωση του περιεχομένου των γεγονότων. Αλλά, ας παρακολουθήσουμε την περιγραφή του ευαγγελιστού Ματθαίου παρά κάτω: «όταν η μητέρα του Χριστού, η Μαρία, αρραβωνιάστηκε με τον Ιωσήφ, προτού συγκατοικήσουν ως σύζυγοι, βρέθηκε η Μαρία έγκυος με τη δημιουργική επενέργεια του αγίου Πνεύματος».

Δεν θα μπορούσε ίσως πιο λιτά και πιο απλά να περιγραφεί ένα τόσο σημαντικό γεγονός, δηλαδή η εγκόσμια παρουσία του Χριστού. Ο ιερός ευαγγελιστής τονίζει με σαφήνεια ότι η κύηση της Θεοτόκου Μαρίας ήταν από τη δημιουργική ενέργεια του Παναγίου Πνεύματος. Δεν χωρεί λοιπόν καμία αμφιβολία πως ο Χριστός γεννιέται από τη Θεοτόκο ως άνθρωπος και με την επέμβαση του αγίου Πνεύματος αποκαλύπτεται η Θεότητά Του. Στον προβληματισμό δε του δικαίου Ιωσήφ μπροστά στο γεγονός της κυήσεως της Θεοτόκου, παρεμβαίνει ο Άγγελος, που τον πληροφορεί για την επέμβαση του αγίου Πνεύματος.

Και του επισημαίνει τον λόγο του προφήτου Ησαΐου που αναφέρει «Ιδού η παρθένος που δεν γνώρισε άνδρα, θα συλλάβει και θα γεννήσει υιό και όσοι θα πιστεύσουν σ’ αυτόν θα τον ονομάσουν Εμμανουήλ, που σημαίνει ο Θεός είναι μαζί μας». Έτσι ηρέμησε ο δίκαιος Ιωσήφ. Παρέλαβε στο σπίτι του τη Θεοτόκο Μαρία και δεν είχε ποτέ συζυγικές σχέσεις μαζί της. Αυτή δε εγέννησε τον μονάκριβο υιό της και του δόθηκε το όνομα Ιησούς. Αναλογιζόμενοι το μέγιστο και ανεπανάληπτο γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού, αισθανόμαστε πως αυτό το φαινόμενο είναι ανθρωπίνως αδύνατο να καταγραφεί. Πόσο λίγα και πόσο αδύναμα είναι τα ανθρώπινα λόγια, όταν καταπιάνονται με τέτοια θεϊκά γεγονότα! Και πόσο λειψά και λυμφατικά να περιλάβουν τα μεγάλα ουράνια πράγματα!

Και από την άλλη μεριά, πόσο μεγάλη συγκατάβαση θεϊκή να χωρέσει το μέγεθός Της στα ανθρώπινα μέτρα! Αδειάζει ο Χριστός το μεγαλείο Του και κατεβάζει την ουράνια δόξα Του, για να συγκατοικήσει με την ανθρώπινη μικρότητα. Προετοιμάζει με τη δική Του κάθοδο τη δική μας άνοδο και τη συμμετοχή μας στην ουράνια πολιτεία Του! Ο ιερός υμνωδός της εορτής της Γεννήσεως του Χριστού εκφράζεται ποιητικά για το γεγονός και διατυπώνει τα ερωτήματά του, που πάντως δεν μπορούν κατά την ανθρώπινη λογική να απαντηθούν. Λέει λοιπόν ο υμνωδός: «Εκείνος που δεν χωράει παντού, πως χώρεσε στην γαστέρα;

Εκείνος που βρίσκεται στους κόλπους του Πατέρα, τώρα πως θα χωρέσει στους κόλπους της Μητρός; Αυτός ο δίχως σάρκα, πήρε την ανθρώπινη σάρκα και έγινε για εμάς ο Υπάρχων, έχοντας επάνω Του και τη θεϊκή και την ανθρώπινη φύση...». Αγαπητοί αδελφοί, ακούσαμε όλοι τον ευαγγελιστή Ματθαίο να μας αναφέρει πως «η γέννηση του Ιησού Χριστού έγινε κατά τον ακόλουθο τρόπο». Και στη συνέχεια μας περιγράφει με τον ανθρώπινο λόγο το κοσμοσωτήριο γεγονός της Γεννήσεως. Και όλα αυτά καλά και σωστά. Αλλά άραγε φτάνουν μονάχα έτσι, σαν μια ιστορία, να μας διασώσουν;

Φυσικά όχι! Τότε, τι χρειάζεται λοιπόν; Είναι αναγκαίο να καταλάβουμε αδελφοί μου μια για πάντα πως ο Χριστός δεν είναι ένας φιλόσοφος ούτε ένας σπουδαίος διδάσκαλος. Δεν είναι ένας πολιτικός ηγέτης ούτε ένας κοινωνικός επαναστάτης. Τίποτε από όλα δεν είναι. Είναι ασύγκριτα κάτι πολύ περισσότερο, γι’ αυτό και δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης. Γιατί είναι επάνω από όλα τα ανθρώπινα και τα εγκόσμια. Είναι ο Εμμανουήλ, ο Θεός μαζί μας. Και όταν είναι ο Θεός μαζί μας, τότε όλοι εμείς, που είμαστε τα αδέλφια Του, μετέχουμε της δικής Του δόξας και τιμής!

Σε λίγο, αγαπητοί μου Χριστιανοί, εορτάζουμε πάλι την χαρμόσυνη και γλυκυτάτη εορτή των Χριστουγέννων. Ας μή περάσουν τα φετεινά Χριστούγεννα, χωρίς να αυξήσουν την φλόγα της αγάπης μας για τον γλυκύτατο Ιησού μας, τον Σωτήρα του κόσμου, τον Σωτήρα του καθενός μας χωριστά. Μάς αγάπησε και ήλθε και έρχεται, γεννήθηκε και γεννάται. «Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ὑμῖν» για να κατασκηνώσουμε και εμείς μέσα στο φως της δόξης της Αγίας Τριάδος.

Ο Θεός έγινε άνθρωπος για να κάνη τον άνθρωπο Θεό. Θα έρθετε να μεταλάβετε τα άχραντα Μυστήρια χριστιανοί, αλλά πώς; Χωρίς μετάνοια για τίς άμαρτίες σας, χωρίς νηστεία; Όχι. Φέτος ας σταματήσουμε να είμαστε χριστιανοί στους τύπους μόνο. Ας γίνη φέτος ή καρδιά μας πεπυρωμένη, «τετρωμένη», πληγωμένη από αγάπη για τον Ιησού, τον Δημιουργό μας, τον Σωτήρα μας, την Ζωή μας, την Αλήθειά μας και ας γίνη ο καθένας μας μάνα του Χριστού καθώς γράφει ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος που κυοφορεί και γεννά νοερώς το Θείο Βρέφος. Αμήν