Ἅγιος Συμεών, κατά κόσμο Στέφανος Α’ Νεμάνια (στίς Βυζαντινές πηγές Νεεμᾶν), ἦταν ἡγεμόνας τῆς Σερβίας.
Ἡ ἵδρυση καί ἡ ὀργάνωση τοῦ πρώτου Σερβικοῦ κράτους ἀπό τόν Στέφανο (1167 – 1169) εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τή συνένωση ὅλων σχεδόν τῶν Σέρβων σέ ἑνιαῖο καί ἀνεξάρτητο ἀπό τή Βυζαντινή κυριαρχία κράτος μέ ἐπίκεντρο τή Ρασκία. Ὁ αὐτοκράτορας τοῦ Βυζαντίου Ἰσαάκιος Β’ Ἄγγελος (1185 – 1195) σύνηψε, τό ἔτος 1190, εἰρήνη μέ τόν ζουπάνο τῶν Σέρβων. Ἡ ἵδρυση τοῦ κράτους ἀνέδειξε τήν ἀνάγκη ἀναδιοργανώσεως καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας, ἡ ὁποία ὑπέφερε ἀπό τήν ἀνεξέλεγκτη δράση τῶν αἱρετικῶν Βογομίλων. Ὁ υἱός τοῦ ζουπάνου τῶν Σέρβων Στέφανου ἀποσύρθηκε σέ ἡλικία μόλις δέκα ἕξι ἐτῶν στό Ἅγιο Ὄρος. Ἐκάρη μοναχός στή Μονή Βατοπαιδίου καί ἔλαβε τό ὄνομα Σάββας. Ἀργότερα, περί τό 1195, ἵδρυσε μαζί μέ τόν πατέρα του Στέφανο, πού ἔγινε μοναχός καί ὀνομάσθηκε Συμεών, τή Μονή τοῦ Χιλανδαρίου μέ χρυσόβουλλο τοῦ αὐτοκράτορα Ἀλεξίου Γ’ τοῦ Ἀγγέλου (1195 – 1203).
Ὁ Ὅσιος Συμεών κοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 1200 καί ἐνταφιάσθηκε στή νότια πλευρά τοῦ καθολικοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Χιλανδαρίου. Κατά τό ἔτος 1208, ὁ Ὅσιος Σάββας ἀποφασίζει νά προβεῖ στήν ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ πατέρα του καί τή μετακομιδή αὐτῶν στήν πατρίδα του. Τήν ἡμέρα τῆς ἀνακομιδῆς ἐκχύθηκε ἀπό τά ἱερά λείψανα ἄφθονο καί εὐῶδες μύρο, συνέχισε δέ νά ρέει καί γιά λίγες ἀκόμη ἡμέρες μετά τήν ἀνακομιδή, ἀπό τόν κενό πλέον τάφο. Ἦταν καί αὐτό τρανό δεῖγμα τῆς ἁγιότητας τοῦ Ὁσίου Συμεών, ὁ ὁποῖος ἔκτοτε ἐπονομάζεται «Μυροβλήτης». Ὁ Ἅγιος Σάββας ἐναπέθεσε τά ἱερά λείψανα στή μονή τῆς μετανοίας τοῦ πατρός του, τή μονή Στουντένιτσα, ὅπου καί φυλάσσονται μέχρι σήμερα.
Ὁ τάφος τοῦ Ὁσίου Συμεών τοῦ Μυροβλήτου, φέρει σήμερα ἀργυρό ἐπικάλυμμα μέ ἀνάγλυφες παραστάσεις. Ἀπό τόν τάφο, μετά τήν ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν λειψάνων, φύτρωσε μόνο του μέ θαυματουργικό τρόπο, ἄνευ σπορᾶς, ἕνα κλῆμα γιά παρηγοριά τῶν Πατέρων τῆς Μονῆς. Τά σταφύλια τοῦ κλήματος αὐτοῦ θεραπεύουν θαυματουργικά τήν στείρωση τῶν ἀτέκνων γυναικῶν.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείαν ἄσκησιν, ἐπιποθήσας, τήν βασίλειον, ἔλιπες δόξαν, Συμεών καί ἰσαγγέλως ἐβίωσας, τῶν ἐν τῷ Ἄθῳ Ὁσίων ὡράϊσμα, καί τῆς Σερβίας κλεινόν σεμνολόγημα. Πάτερ Ὅσιε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Βασιλείαν πρόσκαιρον, λιπών ἐμφρόνως, Συμεών ὡς ἄγγελος, ἐπολιτεύσω ἐπί γῆς· διό καί βλύζειν ἠξίωσαι, ἀπό τοῦ τάφου σου μύρα πανεύοσμα.
Μεγαλυνάριον.
Μυροβλύτα Ὅσιε Συμεών, σκέπε τήν Μονήν σου, ἀπό πάσης ἐπιβουλῆς, καί τοῖς ἐν Σερβίᾳ, Χριστιανοῖς βοήθει, παρέχων αὐτοῖς Πάτερ, τήν εὐλογίαν σου.