Μνήμη τοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ φανέντος σημείου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐπὶ Κωνσταντίου (7 Μαΐου)

ἐμφάνιση αὐτή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἶναι ἡ δεύτερη καί ἔγινε στά Ἱεροσόλυμα τό 346 μ.Χ., ἐπί αὐτοκράτορος Κωνσταντίου (337 – 361 μ.Χ.) καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου († 18 Μαρτίου). Τήν τρίτη ὥρα τῆς 7ης Μαΐου τοῦ 346 μ.Χ., κατά μία τῶν ἡμερῶν τῆς Πεντηκοστῆς, φάνηκε Τίμιος καί Ζωοποιός Σταυρός ἄνωθεν τοῦ Γολγοθᾶ, σχηματισμένος ἀπό ὑπερφυσικό φῶς καί ἐκτεινόμενος πρός τό ὄρος τῶν Ἐλαιῶν. Τό ὅραμα τοῦτο προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση σέ ὁλόκληρη τήν Ἱερουσαλήμ, ὅλοι δέ οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως πρό τοῦ ὑπερφυοῦς τούτου θεάματος κατελήφθησαν ἀπό ἔκσταση. Ἐπωφελούμενος τῆς περιστάσεως ὁ Πατριάρχης Κύριλλος, περιστοιχούμενος ἀπό τόν ἱερό κλῆρο, συγκάλεσε τό πλῆθος τῶν παρισταμένων Χριστιανῶν στό ναό καί δοξολόγησαν τόν Θεό.

Ἡ πρώτη ἐμφάνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἔγινε στίς 27 Ὀκτωβρίου τοῦ 312 μ.Χ. πρός τόν Μέγα Κωνσταντίνο, μέ τό νικητήριο ἔμβλημα «ἐν τούτῳ νίκα», τήν παραμονή τῆς μάχης ἐναντίον τοῦ Μαξεντίου.
Περί τοῦ σημείου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ πού φανερώθηκε ὑπεράνω τοῦ Γολγοθᾶ μαρτυροῦν, πλήν τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου καί ὁ Ἅγιος Ἀμβρόσιος (397 μ.Χ.), τό Πασχάλιον Χρονικόν καί ἄλλοι Βυζαντινοί χρονογράφοι.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’.
Τοῦ Σταυροῦ σου ὁ τύπος, νῦν ὑπέρ ἥλιον ἔλαμψεν, ὅνπερ ἐξ ὄρους ἁγίου, τόπῳ Κρανίου ἐφήπλωσας, καί τήν ἐν αὐτῷ σου Σῶτερ ἰσχύν ἐτράνωσας, διά τούτου κρατύνας, καί τούς πιστούς βασιλεῖς ἡμῶν· οὓς καί περίσωζε διά παντός ἐν εἰρήνῃ, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου Χριστέ ὁ Θεός, καί σῶσον ἡμᾶς.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὁ διανοίξας οὐρανούς κεκλεισμένους, ἐν οὐρανῷ περιφανεῖς τάς ἀκτῖνας, ἐπί τῆς γῆς ἀνέτειλεν ὁ ἄχραντος Σταυρός· ὅθεν οἱ τήν ἔλλαμψιν, τῆς αὐτοῦ ἐνεργείας, δεξάμενοι πρός ἄδυτον, ὁδηγούμεθα φέγγος· καί ἐν πολέμοις ἔχομεν αὐτόν, ὅπλον εἰρήνης, ἀήττητον τρόπαιον.

Μεγαλυνάριον.
Ὅλος ἡλιόμορφος ὁ Σταυρός, φέγγει ἀπροσίτῳ, ἀναλάμψας ἐν τῇ Σιών, τήν τοῦ Σταυρωθέντος, Ἀνάστασιν κηρύττει, δι’ ἧς ἐκ τῆς κακίας, πάντες ἀνέστημεν.