Ἅγιος Νήφων, καταγόταν ἀπό τήν Πελοπόννησο. Τούς γονεῖς του τούς ἔλεγαν Μανουήλ καί Μαρία. Τό κοσμικό του ὄνομα ἦταν Νικόλαος.
Ἀκολούθησε ἕναν μοναχό, ὁ ὁποῖος ὀνομαζόταν Ἀντώνιος καί χρίστηκε καί αὐτός μοναχός. Τήν μοναχική του ζωή τήν ξεκίνησε στήν Ἐπίδαυρο ἀλλάζοντας τό κοσμικό του ὄνομα σέ Νήφων. Ὅταν ὁ μοναχός Ἀντώνιος ἀπεβίωσε, ὁ Νήφων πῆγε στό κάστρο τῆς Βᾶρδας. Ἐκεῖ γνώρισε τόν ἐνάερο Ἁγιορείτη Ζαχαρία, τόν ὁποῖο ἀκολούθησε καί ἔτσι ἐγκαταστάθηκε στήν Μονή τῆς Θεοτόκου, στήν Ἀχρίδα.
Ὅταν ὁ Ζαχαρίας ἐκλέχτηκε ἀρχιεπίσκοπος Ἀχρίδας, ὁ Νήφων ἀποσύρθηκε στήν Μονή Διονυσίου στό Ἅγιον Ὄρος, ὅπου καί χειροτονήθηκε διάκονος καί στή συνέχεια ἱερέας. Στή συνέχεια κλήθηκε νά γίνει Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης καί μετά τό θάνατο τοῦ Ζαχαρία ἀνέλαβε τόν Οἰκουμενικό θρόνο.
Ὁ Νήφων ἀνέβηκε συνολικά δυό φορές στή θέση τοῦ ἀρχιεπισκόπου Ἀχρίδας. Τήν τρίτη φορά πού τοῦ προτάθηκε νά ἐπανενθρονηστεῖ, ἀρνήθηκε καί ἀποσύρθηκε στή Μονή ὅπου καί ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Ἔργοις ἔλαμψας, τῆς εὐσέβειας, πᾶσαν ηὔγασας, τήν Ἐκκλησίαν, τῆς ταπεινώσεως τρόποις ὑψούμενος· ἀσκητικῶς δοξασθεῖς γάρ ἐν Ἄθωνι, Πατριαρχῶν καλλονή ἐχρημάτισας. Νήφων ἔνδοξε, θείων χαρίτων ἔμπλησον, τούς πίστει καί πόθῳ σε μεγαλύνοντας.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Τῆς Ἐκκλησίας λύχνος ὤφθης παμφαέστατος
Τῇ καθαρότητι σοφέ τῆς πολιτείας σου
Τάς τοῦ Πνεύματος ἐλλάμψεις καταπλουτήσας·
Ἀλλ’ ὡς σκεῦος ἀρετῶν καί ὑπωτύπωσις
Καθοδήγησον ἡμᾶς πρός βίον κρείττονα
Τούς βοῶντάς σοι, χαίροις Νήφων Πατήρ ἡμῶν.
Μεγαλυνάριον.
Τῶν Ἀρχιερέων τήν καλλονήν, καί τῆς Ἐκκλησίας, τόν φωστῆρα τόν φαεινόν, τό τοῦ Ἄθω κλέος, καί ἀρετῶν τόν πλοῦτον, τιμῶμέν σε ἐκ πόθου, Νήφων Πατήρ ἡμῶν.