Αγίας μας Εκκλησία κάθε χρόνο την ευλογημένη ημέρα της 26ης του μηνός Οκτωβρίου μας αξιώνει να τιμούμε την εορτή ενός μεγάλου ανδρός. Του ενδόξου στρατιωτικού, του Μεγάλου Μάρτυρος, του Μυροβλύτου και θαυματουργού Αγίου Δημητρίου. Το όνομά του μας υπενθυμίζει δύο λέξεις από τις οποίες συντίθεται, « γη » και « μήτηρ », όπως μας αναφέρει σε κείμενο του ο Μητροπολίτης Γόρτυνος κ. Ιερεμίας και έτσι έχουμε την ονομασία της γης ως « Γη – μήτηρ », με φθορά του γράμματος Γ σε Δ έχουμε την λέξη « Δημήτηρ » και έπειτα λοιπόν την ονομασία, Δημήτριος.

Το όνομά του Αγίου μας υπενθυμίζει τη γη και οι παλαιοί άνθρωποι τη γη την ονόμαζαν μητέρα. Από τη γη πλάστηκε ο άνθρωπος, από τη γη τρέφεται, στη γη θα επανέλθει το σώμα του όταν ο Δημιουργός του τον καλέσει στην αιώνια ζωή.

Ο Άγιος Δημήτριος είναι ιδιαίτερα αγαπητός στους Χριστιανούς. Γεννήθηκε στην πανέμορφη Θεσσαλονίκη περί το 280-284 μ.Χ. και έζησε κατά τους χρόνους του Αυτοκράτορος Διοκλητιανού και του Τετράρχου Γαλερίου Μαξιμιανού 284-305 μ.Χ.

Δύσκολα και πικρά χρόνια για τους Χριστιανούς, εποχή μαρτυρικού θανάτου και απηνών διωγμών. Χρόνια κατά τα οποία οι γενναίοι μάρτυρες και ομολογητές του Σταυρωμένου και Αναστημένου Ιησού χάρισαν τη λάμψη του πνεύματός τους στην Αγία Εκκλησία Του, αλλά και το αίμα τους, που με το φρικτό μαρτύριό που υπέστησαν πότισαν το δέντρο της πίστεως και ρίζωσε βαθιά και έγινε δέντρο σωτηρίας ανά τους αιώνες.

Ο Δημήτριος υπήρξε παιδί αριστοκρατικής οικογένειας και ανελίχθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα σε Χιλίαρχο, μια ανώτατη θέση στο Ρωμαϊκό στρατό και μάλιστα σε νεαρότατη ηλικία, πιθανόν στην ηλικία των 22 ετών.

Ο Δημήτριος βαπτίσθηκε Χριστιανός κατά τους χρόνους του Αυτοκράτορος Διοκλητιανού και είχε ιδρύσει στη Θεσσαλονίκη κύκλο Αγίας Γραφής, κηρύσσοντας τον Ευαγγελικό λόγο και οδηγώντας πολλούς ειδωλολάτρες στην πραγματική πίστη του μόνου αληθινού Θεού.

Αυτή η θαυμαστή δραστηριότητα του Δημητρίου δεν πέρασε απαρατήρητη. Ο Αυτοκράτορας Μαξιμιανός μόλις πληροφορήθηκε το χριστιανικό έργο του νεαρού αξιωματικού του, έδωσε αμέσως εντολή όπως συλληφθεί και φυλακιστεί.

Μάλιστα η σύλληψη του Αγίου πραγματοποιήθηκε στη Χαλκευτική στοά, εκεί όπου και εδίδασκε τους Θεσσαλονικείς.

Ο Δημήτριος ομολόγησε την πίστη του στον Κύριο Ιησού Χριστό ως μόνο αληθινό Θεό και αυτό είχε αποτέλεσμα να φυλακισθεί σε ένα παλαιό ακάθαρτο λουτρό, όπου υπέμεινε τις δοκιμασίες που γεύονται οι άνθρωποι του Θεού.

Σε αυτό το μέρος πραγματοποιήθηκε και η συνάντηση του Αγίου με τον μαθητή του Νέστορα, ο οποίος πήγε εκεί για να ζητήσει την ευχή και την προσευχή του διδασκάλου του, ώστε να νικήσει τον γιγαντόσωμο και φρικτό Λυαίο.

Πράγματι έτσι και έγινε ! Ο μικρόσωμος Νέστορας με την ευχή του Δημητρίου και την ευλογία του Θεού αντιμετώπισε και θανάτωσε τον έως τότε ανίκητο και θρασύ Λυαίο.

Οι διώκτες όμως του Δημητρίου δεν άφησαν αναπάντητη αυτή την επιτυχία του μαθητού του και όπως ήταν αναμενόμενο συνέλαβαν και αποκεφάλισαν τον νικητή Νέστορα. Δεν σταμάτησε όμως η οργή τους στο θάνατο του Νέστορος.

Ήθελαν περισσότερο αίμα να γευτούν ! Πήγαν στο σκοτεινό κελί του Δημητρίου και με τον ίδιο τρόπο που ο στρατιώτης λόγχευσε τον Εσταυρωμένο Ιησού, έτσι θανάτωσαν και τον Δημήτριο.

Οι Ρωμαίοι στρατιώτες λόγχευσαν την πλευρά του Αγίου και έπειτα όλο το σώμα του Δημητρίου και με αυτό το μαρτυρικό τρόπο παρέδωσε στον Κύριο της Δόξης το πνεύμα του.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι οι Χριστιανοί σε παλαιότερα χρόνια αφιέρωναν όλες τις ημέρες του μηνός Οκτωβρίου στον Άγιο Δημήτριο και κατά ένα παλαιό τυπικό, πριν από την εορτή του Αγίου γινόταν νηστεία μια εβδομάδα αλλά και μετά την εορτή υπήρχε μεθεόρτια μια εβδομάδα.

Αυτό γινόταν διότι υπήρχε ο παραλληλισμός του μαρτυρίου του Αγίου με το Πάθος του Κυρίου. Ο Χριστός λογχίστηκε και ό Άγιος λογχίστηκε με τον ίδιο τρόπο.

Ο Άγιος Δημήτριος δε δίστασε να θυσιάσει κάθε τιμή και αξίωμα κοσμικό, τα νιάτα και την ίδια τη ζωή του για την ομολογία της πίστεώς του, δηλαδή για την αγάπη του Θεού και τη δόξα της Εκκλησίας του Χριστού, γι αυτό και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, η σκέψη όλων μας στρέφεται στα τέλη του 3ου μ.Χ. αιώνα, όταν η απλή έκφραση της πίστεως ήταν ομολογία και αναπόφευκτο μαρτύριο.

Ο Άγιος Δημήτριος συνδέεται με όλο τον κόσμο, με όλους τους Χριστιανούς και παντού όπου υπάρχουν ναοί αφιερωμένοι σε αυτόν, πραγματοποιούνται τελετές και πανηγύρεις για να τον τιμήσουν όπως του πρέπει.

Όμως ο Άγιος συνδέεται ιδιαίτερα με την Ελλάδα μας, διότι ήταν Θεσσαλονικεύς ! Και μάλιστα την αλήθεια που γνώριζε και κήρυττε, αυτή την αλήθεια που του χάρισε την πραγματική δόξα και ελευθερία, δεν την κράτησε μόνο για τον εαυτό του, αλλά την μετέδωσε στους νέους της Θεσσαλονίκης στους οποίους δίδαξε το Ευαγγέλιο της Σωτηρίας.

Υπήρξε ο Δημήτριος ένας φλογερός Ιεροκήρυκας !!! Παράδειγμα για όλους εμάς σήμερα.

Ο Άγιος Δημήτριος είναι ο προστάτης όλων και ιδιαιτέρως της Ελληνικοτάτης Μακεδονίας μας, όπως διεκήρυττε με την βροντερή φωνή του ο μακαριστός και αλησμόνητος αγωνιστής Ιεράρχης της Θεσσαλονίκης, Παντελεήμων ο Β’ ο Χρυσοφάκης.

Ο Άγιος Δημήτριος είναι ο προστάτης κάθε ψυχής που αισθάνεται εξουθενωμένη και ταπεινωμένη μπροστά στην υπεροχή της κοσμικής εξουσίας. Είναι ο εμπνευστής των νέων και κάθε Χριστιανού.

Δίδαξε ότι η δύναμη δεν είναι στο σώμα αλλά στην ψυχή, δεν είναι στον υπερήφανο και ισχυρό αλλά στον ταπεινό και πιστό, δεν είναι στον αλαζόνα αλλά στον καταφρονεμένο, όπως ανέφερε σε μια ομιλία του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος.

Αυτούς τους δύσκολους καιρούς, του φόβου και της αποστασίας από κάθε τι Ορθόδοξο και παραδοσιακό, οφείλουμε να έχουμε μαζί μας τον Θεό του Δημητρίου που πάντοτε νικά !

Και να είμαστε υπερήφανοι που ανήκουμε στην Εκκλησία των Αγίων και των Μαρτύρων, αυτό αποδεικνύει ότι είμαστε μέλη της Εκκλησίας της αληθείας.

Η αλήθεια πολεμείται διαχρονικώς, διώκεται, και οι φορείς της καταδιώκονται και μαρτυρούν για την αλήθεια και μόνο. Άλλωστε ως γνωστόν κανένας δεν ασχολείται με το ψέμα.

Η αλήθεια όμως στην Εκκλησία έχει πρόσωπο ! Είναι ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός ! Ο Αρχηγός της πίστεώς μας ! Εκείνος που δίδει τη δύναμη και την έμπνευση σε κάθε Άγιο, σε κάθε Μάρτυρα και ασφαλώς στον κορυφαίο Μεγάλο Μάρτυρα, Άγιο, Μυροβλύτη και Θαυματουργό Δημήτριο.

Η Εκκλησία των Αγίων μας πολεμείται και θα διώκεται πάντοτε από τους σκοτεινούς ανθρώπους που καθοδηγούνται από μάταια παράκεντρα εξουσίας κάθε λογής.

Το αντιμετωπίζουμε και σήμερα, ιδιαιτέρως με την αμφισβήτηση του Μεγάλου Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας και του τρόπου μεταδόσεως Αυτής στους πιστούς.

Όμως « ου φέρει το μυστήριον έρευναν !!! ». Ματαιοπονούν οι πάσης φύσεως αρνητές και πολέμιοι. Ό, τι και να πράξουν δε θα καταφέρουν το παραμικρό, αντιθέτως, θα ενδυναμώσουν την πίστη των πραγματικά πιστών ανθρώπων, άλλωστε μας αναφέρει ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη ξεκάθαρα … « … οίδα σου τα έργα, ότι ούτε ψυχρός εί ούτε ζεστός˙ όφελον ψυχρός ης η ζεστός. ούτως ότι χλιαρός ει, και ούτε ζεστός ούτε ψυχρός, μέλλω σε εμέσαι εκ του στόματός μου. ( Αποκάλυψη γ’ 15 – 16 ).

Οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι και αληθινοί απέναντι στον Θεό, τους ανθρώπους και τον εαυτό μας. Πιστεύουμε στη δύναμη και τη χάρη του Θεού του Δημητρίου ;;; Έχουμε τη βεβαιότητα της αλήθειας ;;; Πιστεύουμε ότι το Σώμα και το Αίμα Του Κυρίου μας, σώζει από κάθε κίνδυνο και ιδιαίτερα από τον αιώνιο θάνατο ;;; Ναι ή όχι ;;; Την απάντηση μας την έδωσε με το παράδειγμά του ο Άγιος Δημήτριος. Πιστεύω, ομολογώ και μαρτυρώ !!! Δυστυχώς εμείς οι Χριστιανοί σήμερα πιστεύουμε θεωρητικά.

Η ομολογία δεν φανερώνεται στα έργα μας. Η πίστη μας καταρρέει ενώπιον της φωνής της « λογικής » που λέγει ότι ο Χριστός μολύνει όταν τον λάβω με την ίδια λαβίδα από την οποία κοινώνησαν προηγουμένως οι εν Χριστώ αδελφοί μου και αναλωνόμαστε σε συζητήσεις ατέρμονες και μάταιες, με Θεολόγους του γλυκού νερού που προσεγγίζουν το Θείον με ακαδημαϊκό τρόπο, διότι ξέχασαν ότι η πίστη είναι βίωμα, αλλά και με επιστήμονες που δυστυχώς προσπαθούν με τη λογική να ερμηνεύσουν το Θείον και το θαύμα, αγνοώντας όμως ότι η πίστη δεν ερμηνεύεται με τη λογική των ανθρώπων.

Άλλωστε πως μπορεί το δημιούργημα να ερμηνεύσει τον Δημιουργό του ;;;

Η επιστήμη είναι σημαντικό δώρο του Θεού στον άνθρωπο και έχουμε χρέος να τη σεβόμαστε και να τη δεχόμαστε, όπως και τους λειτουργούς αυτής. Όμως η πίστη είναι κάτι άλλο, δεν ερμηνεύεται με τη λογική, γι αυτό πολύ σωστά τόνισε ο Μητροπολίτης Κοζάνης κ. Παύλος … όποιος δεν πιστεύει στο Μυστήριο να μην προσέρχεται …

Να μην παίζομαι με τα Άγια !!! Ο Θεός θα μας ζητήσει λόγο, να είμαστε βέβαιοι … και να θυμόμαστε πάντοτε ότι η Εκκλησία μας γιγαντώνεται όταν πολεμείται ….”

Yπεραγία Θεοτόκος, κατά τους υμνογράφους και τoυς Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας, βρίσκεται υπεράνω των Αγγέλων και πάντων των Αγίων: είναι η βασίλισσα των Αγγέλων και Κυρία και Δέσποινα όλου του κόσμου. Είναι η μητέρα του Θεού. Στη θεομητορική φιλολογία (υμνογραφία και πεζογραφία) βρίσκουμε απέραντο λειμώνα, γεμάτο άνθη, με τα οποία η πίστη και η ευλάβεια των χριστιανών στεφανώνουν το πανάγιο πρόσωπό Της και γεραίρουν το υπερύμνητον όνομά Της, ζητώντας παράλληλα την ικεσία και την πρεσβεία της προς τον Χριστό για έλεος και ψυχική σωτηρία. Όπως γλαφυρά περιγράφει ο γνήσιος Έλληνας και Ορθόδοξος λογοτέχνης Φώτης Κόντογλου: «Εσύ Θεοτόκε, τιμήθηκες περισσότερον από όλους και αξιώθηκες να δανείσεις σάρκα από την σάρκα σου εις τον Υιόν του Θεού και διά τούτο εξαιρέτως λέγεσαι Παναγία και Υπεραγία και, παρότι είσαι άνθρωπος γεννημένος από ανθρώπους, είσαι, όμως, κατά τα λόγια του αγγέλου “τιμιωτέρα των Χερουβίμ και ενδοξωτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ”»

ο ενοριακό φιλόπτωχο ταμείο της ενορίας μας έχει την ευθύνη για την υλική στήριξη και ανακούφιση των αναξιοπαθούντων αδελφών το οποίο όσο οι δυνάμεις το επιτρέπουν βοηθά ανέργους, ασθενείς που έχουν ανάγκη χειρουργικής επέμβασης, άλλους ασθενείς, απόρους, γέροντες και όσους βρίσκονται σε δυσκολία της καθημερινής τους συμβίωσης.

Ας βοηθήσουμε όλοι μας στην ανακούφιση των απόρων αναξιοπαθούντων αδελφών μας προσφέροντας στο Ενοριακό Φιλόπτωχο Ταμείο. Μπορούμε να προσφέρουμε το προϊόν της αγάπης μας έστω και από το υστέρημά μας. Έχουμε τονίσει στην αγάπη σας ότι ο σκοπός είναι ιερός και έχουμε ιερό καθήκον όσοι έχουμε να προσφέρουμε και όσοι αδυνατούν να λάβουν βοήθεια.

ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

α) Είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση του Ναού και συντάσσει προϋπολογισμό και απολογισμό εσόδων και εξόδων του.

β) Αποφασίζει για: 1. Την ανέγερση Ναού 2. Την επισκευή, διακόσμηση και συντήρηση του υπάρχοντος.

γ) Λαμβάνει αποφάσεις για κάθε έκτακτο πρόβλημα ή δαπάνη ή εκκλησιαστική τελετή.

δ) Προσπαθεί να ζει την κάθε ημέρα όπως θέλει ο Θεός και αγαπά το Ναό κατά το «Ηγάπησα, Κύριε, ευπρέπειαν οίκου σου».

ε) Συνεργάζεται αρμονικά και ταπεινά με τον Ιερέα, τους άλλους Επιτρόπους και το λοιπό προσωπικό του Ναού.

στ) Φροντίζει ώστε ο Ναός να λειτουργεί όσο το δυνατό καλύτερα και συμβάλλει με τον τρόπο του στην απρόσκοπτη τέλεση των Μυστηρίων.

ζ) Προλαμβάνει κάθε αταξία, ώστε ο Λειτουργός να μένει απερίσπαστος στην τέλεση των Μυστηρίων.

η) Συμβάλλει, ανάλογα με τον επιμερισμό των καθηκόντων που κάνει ο Ιερέας, στο έργο και στην αποστολή του Ιεροψάλτου, του Νεωκόρου και των λοιπών Επιτρόπων, ώστε να αναπληρώνει αυτούς, όπου είναι δυνατό, χωρίς να παρουσιάζονται κενά στη διακονία του Ναού.

θ) Προτείνει ή εισηγείται στον Ιερέα ό,τι κατά την γνώμη του χρειάζεται συμπλήρωση ή βελτίωση στην ευταξία του Ναού ή στην τάξη της Λατρείας.

Αποτελεί ιδιαίτερη ευλογία και για τους άνδρες και για τις γυναίκες, η θητεία έστω για μία τριετία στο Εκκλ. Συμβούλιο της Ενορίας μας.

Η Ενορία υφίσταται και λειτουργεί βάση των Ιερών Κανόνων και σύμφωνα με τους Νόμους του Ελληνικού Κράτους ως Νομικό Προσωπο Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) και διοικείται από πενταμελές Εκκλησιαστικό Συμβούλιο διορισμένο ανά τριετία από τον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο η Μητροπολίτη με Προεδρο τον Ιερέα του Ναού. Οι αποφάσεις του Εκκλ. Συμβουλίου λαμβάνονται κατά τη διάρκεια Συνεδρίασης και κατά πλειοψηφία μετά από διαλογική συζήτηση και καταγράφονται στο «Βιβλίο Πρακτικών» του Ι. Ναού.

Στόχος των Εκκλησιαστικών Επιτροπών είναι εν πρώτοις στο να βοηθήσουν τον Εφημέριο-Ιερέα στο έργο του και έπειτα να ανακαινίσουν και να εξωραΐσουν τον Ιερό Ναό και να συμβάλλουν δυναμικά στην πνευματική πρόοδο και την ευημερία της Ενοριακής Κοινότητος. 

Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο με επικεφαλής τον προϊστάμενο ιερέα και μέλη τέσσερις λαϊκούς: διαχειρίζεται τη ζωή της τοπικής Εκκλησίας, φροντίζοντας για την ανέγερση, συντήρηση, εμπλουτισμό και την λειτουργικότητα του Ιερού Ναού, αλλά και των παρεκκλησίων και των εξωκκλησίων του, συνεργάζεται με την Ιερά Αρχιεπισκοπή για την εφαρμογή διαφόρων διοικητικών και ποιμαντικών θεμάτων, φροντίζει ώστε ο εκουσίως κατατιθέμενος οβολός του κάθε πιστού στο παγκάρι, οι δωρεές και η αξιοποίηση ιδιόκτητων ενοριακών περιουσιακών στοιχείων να πιάνει τόπο προς ωφέλεια ψυχών, συντάσσει , εξάλλου, οικονομικό προϋπολογισμό και απολογισμό για κάθε έτος, οι οποίοι υποβάλλονται προς έγκριση στο Μητροπολιτικό Συμβούλιο.

Τη διοίκηση και διαχείριση του ενοριακού ναού έχει πενταμελές (5) Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, το οποίο αποτελείται από τον Εφημέριο (Ιερέα) και τέσσερα μέλη λαϊκών. Διορίζονται από το Μητροπολιτικό Συμβούλιο από κατάλογο κάποιων ευυπόληπτων ενοριτών, τον οποίο υποβάλλει ο Εφημέριος.

Τις εν γένει εργασίες του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου διευθύνει ο Πρόεδρος (ο Εφημέριος). Το αξίωμα του Επιτρόπου είναι άμισθο με διάρκεια υπηρεσίας τριών ετών.

Με την υπ ἀριθ.159/15.11.2021 πράξη του Μητροπολιτικού Συμβουλίου, καί τοῦ διοριστηρίου ἐγγράφου τῆς Ἱεράς Ἀρχιεπισκοπής Κρήτης διορίσθηκε το νέο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Γωνιών Μαλεβιζίου, και αναλαμβάνει την θητεία του για την τριετία 2022-2024. Σήμερα το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο απαρτίζεται από τα νέα Τακτικά & Αναπληρωματικά μέλη του νέου Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, που είναι:

ΤΑΚΤΙΚΑ ΜΕΛΗ

Πρόεδρος:          Πρωτοπρεσβύτερος Χρήστος Πυτιρίνης

Αντιπρόεδρος:  κ.Κωνσταντίνος Φθενός 

Ταμίας:                κ.Ἐμμανουήλ Κοτσιφός

Γραμματέας:      κ.Νικόλαος Παντερής

Απλό Μέλος:      κ.Ἀνδρέας Παντερής

ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ ΜΕΛΗ

Απλό Μέλος:      κ.Δημήτριος Κλείνης

Απλό Μέλος:      κ.Ἐμμανουήλ Φθενός

Απλό Μέλος:      κ.Ἀριστέα Μπέρκη

Απλό Μέλος:      κ.Κρήτη

Στόχος των Εκκλησιαστικών Επιτροπών

Στόχος των Εκκλησιαστικών Επιτροπών είναι το να ανακαινίσουν και να εξωραΐσουν τον Ιερό Ναό και να συμβάλλουν δυναμικά στην πνευματική πρόοδο και την ευημερία της Ενοριακής Κοινότητος. Ας σταθούμε διπλά στο έργο των Εκκλησιαστικών Επιτροπών, ας τους βοηθήσουμε στην αποστολή τους και ας ετοιμασθούμε όταν έλθει ο κατάλληλος καιρός να παρουμε από τα χέρια τους την σκυτάλη και να υπηρετήσουμε και εμείς την Ενορία υπό το άμισθο αλλά πολύ τιμητικό αξίωμα του Εκκλησιαστικού Επιτρόπου.

Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο έχει την ευθύνη της σωστής λειτουργίας του Ναού, του προσωπικού και των δραστηριοτήτων του καθώς επίσης και της καλής και μετά φόβου Θεού διαχείρισης των οικονομικών. Αποτελεί ιδιαίτερη ευλογία και για τους άνδρες αλλά και για τις γυναίκες, η θητεία έστω για μία τριετία στο Εκκλ. Συμβούλιο της Ενορίας μας.

Ας σταθούμε διπλά στο έργο των Εκκλησιαστικών Επιτροπών, ας τους βοηθήσουμε στην αποστολή τους και ας ετοιμασθούμε όταν έλθει ο κατάλληλος καιρός να παρουμε από τα χέρια τους την σκυτάλη και να υπηρετήσουμε και εμείς την Ενορία υπό το άμισθο αλλά πολύ τιμητικό αξίωμα του Εκκλησιαστικού Επιτρόπου.

Ο Ιερὸς Ναὸς Κοιμήσεως της Θεοτόκου Γωνιών Μαλεβιζίου υπάγεται πνευματικά και διοικητικά στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης

 Εφημέριος Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου
† Πρωτοπρεσβύτερος Χρήστος Πυτιρίνης

ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ

1) Κωνσταντίνος Φθενός

2) Νικόλαος Παντερής

3) Ἐμμανουήλ Κοτσιφός

4) Ἀνδρέας Παντερής

ΟΙ ΙΕΡΟΨΑΛΤΕΣ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ

Πρωτοψάλτης : κ.Νικόλαος Ζουμῆς

ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ

Για τον ευπρεπισμό και την καθαριότητα του Ιερού Ναού υπεύθυνη είναι η κ.Ευαγγελία Αθανασάκη (Καθαρίστρια). Για τον ευπρεπισμό των Ιερών Εξωκλησίων - Παρεκκλησίων ευχαριστούμε όλους που εθελοντικά διακονούν.

«ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ»

Του Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου Μακαρίου Γρινιεζάκη, Ιεροκήρυκος και Διευθυντού του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης.

Ου γαρ διδάσκων μόνον, ουδέ φθεγγόμενος, αλλά και ορώμενος απλώς, ικανός εστί άπασαν αρετής διδασκαλίαν εις την των ορώντων ψυχήν εισαγαγείν. Ιωάννης Χρυσόστομος

Η σύγχρονη Τεχνολογία έχει ανοίξει νέους δρόμους επικοινωνίας και διαλόγου μεταξύ των ανθρώπων. Η εκκλησιαστική μαρτυρία στο χώρο του διαδικτύου των ηλεκτρονικών υπολογιστών προσπαθεί να βοηθήσει ώστε να μπορέσουμε όλοι να πετύχουμε τελικά τη σύνδεση με το αληθινό «πνευματικό διαδίκτυο» της ζωής, που προσφέρει ο Χριστός σε κάθε άνθρωπο μέσα στην Εκκλησία.

ΟΙ ΓΩΝΙΕΣ ΕΠΑΡΧΙΑ ΜΑΛΕΒΙΖΙΟΥ ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

ι Γωνιές είναι χωριό της επαρχίας Μαλεβιζίου, με 526 κατοίκους το 2001.Βρίσκεται στις βόρειες υπώρειες του Ψηλορείτη στο βάθος κοιλάδας, ανατολικά του υψώματος Φιλιόρημος (υψ. 797 μ.) και μεταξύ των λόφων Πούπα και Ανεμόπρινος. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και με την κτηνοτροφία, επίσης υφαίνονται μάλλινα υφαντά.

Στο χωριό υπάρχουν μεταξύ άλλων Πολιτιστικό Κέντρο, Αγροτικό Ιατρείο, Δημοτικό Σχολείο, Πολιτιστικός Σύλλογος, Αγροτικός Σύλλογος, Αγροτικός Συνεταιρισμός και από αθλητική άποψη ενεργός στην Β΄ ερασιτεχνική κατηγορία είναι ο Αθλητικός Όμιλος Γωνιών στο ποδόσφαιρο.

Στο χωριό πολιούχος είναι ο ναός του Αγίου Δημητρίου, Ανατολικά του οικισμού βρίσκονται τα Αρχοντικά, η συνοικία των ισχυρών του χωριού, σε παλιότερες εποχές. Στη ίδια συνοικία βρίσκεται το παλιό υδραγωγείο των Γωνιών καθώς και η βυζαντινή εκκλησία της Παναγίας (Κοίμηση της Θεοτόκου), χτισμένη τον 13ο αιώνα, με τοιχογραφίες και ξυλόγλυπτο τέμπλο. Στους πρόποδες του υψώματος Φιλιόρημος βρίσκεται ένας ανακαινισμένος ανεμόμυλος (1904) και στην κορυφή του το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία. Κατά την θεμελίωση του, αποκαλύφθηκε ένα υψίβατο ιερό της Μινωικής εποχής. Στην θέση Κορφή της Κεριάς υπάρχει Μινωικό ιερό κορυφής στο οποίο βρέθηκε χάλκινο ειδώλιο και στην θέση Σκλαβόκαμπος αποκαλύφθηκε από το Μαρινάτο (1930) κατά τη διάνοιξη δρόμου Μινωικό μέγαρο, που χρονολογείται από την Υστερομινωική Περίοδο.

Ολοκληρωμένη παρουσίαση των Ιερών Ναών και Παρεκκλησίων, που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της παράδοσης και της ιστορίας της Ενορίας Κοιμήσεως της Θεοτόκου Γωνιών Μαλεβιζίου.