ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
† Γ΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ, Τίτου ὁσίου, Θεοδώρας παρθενομάρτυρος
Ἀκολουθία Χαιρετισμῶν στόν Ἱερό Ναό «Κοιμήσεως Θεοτόκου»

 ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
† Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩ (ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ), Ζωσιμά ὁσίου
Ὄρθρος - Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό «Ἁγίου Δημητρίου»

 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
† Δ΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ, Εὐψυχίου μάρτυρος, Βαδίμου ὁσίου
Ἀκολουθία Χαιρετισμῶν στόν Ἱερό Ναό «Κοιμήσεως Θεοτόκου»

 ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
† Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Ἰωάννου Κλίμακος), Ἀντίπα ἐπισκ. Περγάμου
Ὄρθρος - Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό «Ἁγίου Δημητρίου»

 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
† Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ, Εἰρήνης Χιοπολίτισσας, & συν αυτοίς μαρτ.
Ἀκολουθία Χαιρετισμῶν στόν Ἱερό Ναό «Κοιμήσεως Θεοτόκου»

ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
† Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Μαρίας Αἰγυπτίας), Ἰωάννου & Ἀθανασίας ὁσίων
Ὄρθρος - Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό «Ἁγίου Δημητρίου»

 ΣΑΒΒΑΤΟ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
† Η ΕΓΕΡΣΙΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ, Ἐλισάβετ ὁσίας, Νικολάου νεομ.
Ὄρθρος - Θεία Λειτουργία Τρισάγιο των απανταχοῦ Κεκοιμημένων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν στόν Ἱερό Ναό «Ἁγίου Δημητρίου»

 ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
† ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ,
Ὄρθρος - Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό «Ἁγίου Δημητρίου»

Γιά νά δεῖτε καί νά κατεβάσετε τό πρόγραμα τῶν Ἱερῶν Ακολουθιῶν κάντε κλίκ ΕΔΩ

Ἅγιος Παφνούτιος ὁ Ἱερομάρτυρας ὁ Ἱεροσολυμήτης καὶ οἱ σὺν αὐτῷ πεντακόσιοι τεσσαράκοντα ἕξι Μάρτυρες (19 Απριλιου)

Ἅγιος Ἱερομάρτυς Παφνούτιος ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Πέρασε κατ’ ἐξοχήν στήν Αἴγυπτο τήν εὐεργετική καί πολύαθλη ζωή του. Ὅταν ξεκίνησε ὁ διωγμός κατά τῶν Χριστιανῶν, ὁ ἔπαρχος Ἀρριανός γνωρίζοντας ἀπό τίς διαδόσεις γιά τήν ἐπιρροή τοῦ Παφνουτίου ἐπάνω στούς χριστιανικούς πληθυσμούς σκεπτόταν πῶς μποροῦσε νά τόν συλλάβει. Ὁ Παφνούτιος συνήθιζε νά περνᾶ τήν ζωή του σέ ἐρημικούς τόπους καί κάποια ἡμέρα, κατά τήν ὥρα τῆς νυχτερινῆς προσευχῆς του, Ἄγγελος Κυρίου τοῦ φανέρωσε ὅτι κηρύχθηκε ὁ διωγμός κατά τῶν Χριστιανῶν καί ὅτι τόν καταζητεῖ ὁ ἔπαρχος. Κλήθηκε μόνος του νά προσέλθει ἐνώπιον τῶν διωκτῶν, ἐπειδή ὁ Θεός τόν ἐπέλεξε ὡς ὄργανο γιά νά ντροπιάσει τόν Ἀρριανό καί τά εἴδωλα.
Ὁ Παφνούτιος ὑπάκουσε καί κατευθύνθηκε πρός τίς ὄχθες τοῦ Νείλου. Μόλις ἔφθασε, εἶδε τόν Ἀρριανό νά ἀποβιβάζεται ἀπό πολυτελές πλοῖο μέ συνοδεία ἀρχόντων καί στρατιωτῶν. Κανείς ἀπό αὐτούς δέν γνώριζε προσωπικά τόν Ἅγιο Παφνούτιο. Αὐτός ὅμως ἀναγνώρισε τόν ἔπαρχο, ὁ ὁποῖος ἔκπληκτος εἶδε τόν σεβάσμιο γέροντα νά προχωρεῖ πρός αὐτόν.
- Μέ ζητᾶς, τοῦ εἶπε καί δέν θέλησα νά σέ ὑποβάλλω σέ κόπο. Εἶμαι ὁ Παφνούτιος.
Ὁ Ἀρριανός τινάχθηκε. Τό ὄνομα τοῦ Παφνουτίου καί ἡ αἰφνίδια αὐθόρμητη ἐμφάνιση καί παράδοσή του ἔφεραν στόν ἔπαρχο σκοτισμό καί σύγχυση. Συνῆλθε ὅμως γρήγορα καί μεταχειρίσθηκε γλῶσσα ἀπρεπή καί σκληρή πρός τόν Ἅγιο. Τόν ἔβρισε, γιατί ἀκολουθοῦσε τόν Χριστό καί διέγειρε τά πλήθη στήν πίστη πρός Αὐτόν. Τήν ἴδια στιγμή ἀπείλησε τόν Ἅγιο ὅτι θά τόν τιμωρήσει ἀδυσώπητα, ἂν δέν προσκυνήσει τά εἴδωλα. Ὁ Παφνούτιος ἀπολογήθηκε σύντομα γιά τήν πίστη του καί δήλωσε ὅτι δέν ὑπάρχει γι’ αὐτόν ἀνώτερη εὐχαρίστηση ἀπό τό νά βασανισθεῖ καί νά χύσει τό αἷμα του ὑπέρ τοῦ Λυτρωτοῦ του.
Μέ διαταγή τοῦ ἐπάρχου οἱ δήμιοι ὑπέβαλαν τόν Παφνούτιο σέ βασανιστήρια. Τοῦ κατέξυσαν τίς σάρκες τόσο πολύ, ὥστε τά αἵματα πού ἔρρεαν πότισαν τό ἔδαφος. Καί ἦταν τόσο βαθιές οἱ πληγές πού εἶχαν ἀνοίξει, ὥστε φαίνονταν τά ἐντόσθια τοῦ Μάρτυρος. Τότε ὁ Ἅγιος Παφνούτιος ἀπηύθυνε προσευχή πρός τόν Ἰησοῦ Χριστό καί Τόν ἱκέτευσε νά μήν τόν ἀφήσει νά πεθάνει, ἂν ἤθελε καί ἂν τόν ἔκρινε χρήσιμο γιά περισσότερους ἀγῶνες στή φοβερή ἐκείνη ἐποχή, κατά τήν ὁποία οἱ ψυχές εἶχαν τόση ἀνάγκη γιά παρηγοριά καί ἐνίσχυση.
Ἡ δέησή του εἰσακούσθηκε. Χάρη τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ καί τοῦ φωτισμοῦ πολλῶν σκοτισμένων ἀπό τήν πλάνη, ἡ Θεία Χάρη ἐπιτέλεσε ἐκπληκτικά πράγματα. Οἱ πληγές τοῦ Ἁγίου Παφνουτίου ἔκλεισαν ἐκείνη τή στιγμή. Οἱ δύο στρατιῶτες πού τόν κατέξυσαν, ὅταν εἶδαν τό θαῦμα ἔπεσαν στά πόδια τοῦ Ἁγίου καί ὁμολόγησαν καί οἱ ἴδιοι τόν Χριστό. Οὔτε περιορίσθηκαν μέχρι ἐκεῖ. Ἀφοῦ ἔσπευσαν πρός τόν Ἀρριανό, ἀπέρριψαν τίς στρατιωτικές τους ζῶνες καί δήλωσαν ὅτι ἔγιναν καί οἱ ἴδιοι Χριστιανοί. Ὁ Ἀρριανός αἰσθάνθηκε ἔκπληξη καί ὀργή. Ὅταν ὅμως εἶδε τήν ἐπιμονή καί τῶν δύο, τούς ἀποκεφάλισε. Ὁ ἕνας ὀνομαζόταν Διονύσιος καί ὁ ἄλλος Καλλίμαχος καί ἀνέβηκαν καί οἱ δύο στόν οὐρανό ὡς φωτεινοί ἀστέρες τοῦ νοητοῦ στερεώματος.

Περισσότερα...

Ὅσιος Συμεὼν ἡγούμενος τῆς μονῆς Φιλοθέου Ἁγίου Ὄρους (19 Απριλίου)

Ὅσιος Συμεών, ὁ καί «ἀνυπόδητος καί μονοχίτων» ἀποκαλούμενος, γεννήθηκε περί τό ἔτος 1500 στό χωριό Βαθύρρεμα Λαρίσης, τοῦ ὁποίου σήμερα σώζονται ἐλάχιστα ἐρείπια.
Καταγόταν ἀπό εὐσεβή οἰκογένεια, ὁ δέ πατέρας του Ἀνδρέας, πού ἦταν ἱερέας, φρόντισε γιά τήν κατά Χριστόν ἀγωγή τοῦ Συμεών καί τή μόρφωσή του. Σέ ἡλικία δεκαπέντε ἐτῶν ὁ Συμεών ἐγκατέλειψε τήν οἰκία του κινούμενος ἀπό ἔνθεο ζῆλο καί ἀγάπη γιά τόν μοναχικό βίο. Ἀφοῦ ἀναχώρησε ἀπό τήν γενέτειρά του, μετέβη στόν Ἐπίσκοπο Δημητριάδος Παχώμιο, ἱεράρχη ἐνάρετο, στήν ἐπαρχία τοῦ ὁποίου ὑπαγόταν τότε τό Βαθύρρεμα. Ἐκεῖνος τόν ἔκειρε μοναχό καί τόν χειροτόνησε διάκονο. Ἔπειτα ὁ Συμεών μετέβη στή μονή Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου – Ἁγίου Δημητρίου Οἰκονομείου ἢ Κομνηνείου στόν Κίσσαβο, ὅπου κατά τό Συναξάριο, περνοῦσε τόν βίο του μέ σκληραγωγία, νηστεία πολλή, ἀγρυπνία ἄμετρη, ὁλονύκτια στάση, μή ἔχοντας ὑποδήματα καί φορώντας μόνο ἕνα ἱμάτιο παλαιό καί σκισμένο. Γι’ αὐτό καί ὀνομάσθηκε «ἀνυπόδητος καί μονοχίτων».
Ἀφοῦ γιά μεγαλύτερη ἄσκηση, ἀναχώρησε ἀπό τή μονή αὐτή, μετέβη στή μονή Μεγίστης Λαύρας τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὅπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Ἀπό τή μονή τῆς Μεγίστης Λαύρας ἐγκαταστάθηκε ἔπειτα στή μονή Φιλοθέου, τῆς ὁποία διετέλεσε ἡγούμενος μέ παράκληση τῶν ἀδελφῶν αὐτῆς.
Ἀπό ἐκεῖ ἀναγκάσθηκε νά ἀπομακρυνθεῖ ἕνεκα ἀσέβαστης συμπεριφορᾶς τῶν μοναχῶν αὐτῆς, ἡ ὁποία ἔφθασε μέχρι τήν φυλάκιση τοῦ Ὁσίου στόν πύργο τῆς μονῆς καί ἦλθε στό Πήλιον ὄρος, τό ὁποῖο τότε καλεῖτο Ζαγόριο. Ἐκεῖ, στή θέση Φλαμούριο τῆς Ζαγορᾶς, ἔχτισε μονή πρός τιμή τῆς Ἁγίας Τριάδος καί τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, στήν ὁποία καί μόνασε μέ ἄλλους μοναχούς.
Ἀφοῦ ρύθμισε τά τῆς μονῆς καί κατέστησε αὐτήν κοινόβιο εὐλαβῶν μοναχῶν, ἄφησε τήν ἡσυχία τοῦ μοναστηριοῦ καί στράφηκε πρός τόν κόσμο, πρός τούς ὑπόδουλους στούς Τούρκους Χριστιανούς καί πρός τό Γένος, ἀναλαμβάνοντας ἔργο ἱεραποστολικό καί ἐθνικό. Ἐπισκέφθηκε τά μέρη τῆς Ζαγορᾶς, τῶν Ἀθηνῶν, τῆς Λάρισας, τῆς Λαμίας, τῶν Γρεβενῶν καί τῶν Θηβῶν, διδάσκοντας τό λαό.
Ἀπό τήν Βοιωτία, ὁ Ὅσιος Συμεών μετέβη στόν Εὔριπο (Χαλκίδα). Ἐκεῖ τό κήρυγμά του διαβλήθηκε καί παρ’ ὀλίγον νά ὑφίστατο τό διά πυρᾶς μαρτύριο. Οἱ κατακτητές Τοῦρκοι φθόνησαν τήν παρρησία τοῦ Ὁσίου, καθώς καί τίς τιμές καί τήν εὐλάβεια πού οἱ Χριστιανοί ἀπέδιδαν σέ αὐτόν. Γιατί ὅλοι συνομιλοῦσαν μέ καύχηση γιά τόν Ὅσιο, δεδομένου μάλιστα ὅτι ἀσθενεῖς καί κλινήρεις ἐρχόμενοι πρός αὐτόν θεραπεύονταν, τό δέ πλῆθος ἔτρεχε πλησίον του γιά νά ἐξομολογηθεῖ καί νά ὠφεληθεῖ πνευματικά. Κατηγορήθηκε λοιπόν ὁ Ὅσιος ἀπό τούς Τούρκους στόν Κεχαγιᾶ, δηλαδή τόν ἐπίτροπο πασᾶ τοῦ Εὐρίπου, ὅτι δίδασκε καθημερινά τούς Μουσουλμάνους νά ἐγκαταλείψουν τήν θρησκεία τους ὡς ψευδή καί πλανημένη καί νά γίνουν Χριστιανοί.
Τό ἀποτέλεσμα τῆς ψευδοῦς αὐτῆς κατηγορίας ἦταν νά συλληφθεῖ ὁ Ὅσιος, νά ἁλυσοδεθεῖ καί νά ὁδηγηθεῖ στό μέσον τοῦ παζαριοῦ, ὅπου τό πλῆθος τῶν Τούρκων ἄρχισε νά συγκεντρώνει ξύλα γιά νά τόν κάψει. Τότε ἕνας Ἄραβας καί μερικές γυναῖκες, στό ἄκουσμα τῆς καύσεως τοῦ Ὁσίου, ἔσπευσαν στήν μητέρα τοῦ Κεχαγιᾶ καί τήν παρακάλεσαν νά τόν σώσει ἀπό τόν θάνατο. Ἡ ἄμεση ἐπέμβαση τῆς μητέρας πρός τόν υἱό της Κεχαγιᾶ, οἱ παραινέσεις αὐτῆς καί ἡ ἀποκάλυψη τοῦ ψεύδους, εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα νά κληθεῖ ὁ Ὅσιος Συμεών ἐνώπιον τοῦ Κεχαγιᾶ πρός ἀπολογία. Τό ἀποτέλεσμα ἦταν νά ἀφεθεῖ ὁ Ὅσιος ἐλεύθερος καί νά κηρύσσει πλέον ἐλεύθερα τόν λόγο τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Ὅσιος Συμεών ἐπέστρεψε καί πάλι στή μονή του καί λίγο ἀργότερα μετέβη στήν Κωνσταντινούπολη, ὅπου συνέχισε τό ἔργο τοῦ κήρυκος τοῦ θείου λόγου. Ἐκεῖ βρισκόμενος, κοιμήθηκε μέ εἰρήνη τό ἔτος 1594. Τό ἱερό λείψανό του ἐνταφιάσθηκε στό ναό τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς νήσου Χάλκης.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἅγιος Ἀγαθάγγελος ὁ Ὁσιομάρτυρας ὁ Νέος (19 Απριλίου)

Ἅγιος Ὁσιομάρτυς Ἀγαθάγγελος, κατά κόσμον Ἀθανάσιος, καταγόταν ἀπό τήν Θράκη. Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Κωνσταντίνος, ἡ δέ μητέρα του Κρυσταλλία. Ὅταν ἦταν νέος, ἐργαζόταν σέ τουρκικό πλοῖο καί πιεζόταν ἀπό τόν πλοίαρχο νά ἀποδεχθεῖ τό Μωαμεθανισμό. Κάποια ἡμέρα, ἀφοῦ τόν πλήγωσαν μέ μαχαίρα πρός ἐκφοβισμό, ὁ Ἀθανάσιος ἐνέδωσε στίς συνεχεῖς πιέσεις καί ἐξισλαμίσθηκε. Μεταμεληθείς ὅμως, ἀναχώρησε ἀργότερα γιά τό Ἅγιον Ὄρος καί εἰσῆλθε στή μονή Ἐσφιγμένου, γενόμενος δεκτός ἀπό τόν ἡγούμενο Εὐθύμιο. Ἐκάρη μοναχός καί ὀνομάσθηκε Ἀγαθάγγελος. Ἀφοῦ ἔλαβε τήν ἀπόφαση νά μαρτυρήσει ὑπέρ τοῦ Χριστοῦ, ἔφυγε ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος καί ἦλθε στή Σμύρνη ὅπου ἐπεζήτησε τό μαρτύριο, ἀποκηρύσσοντας δημόσια τή Μουσουλμανική θρησκεία. Ὀμολογώντας τόν Χριστό καταδικάσθηκε σέ ἀποκεφαλισμό τό ἔτος 1818, ἡμέρα Σάββατο.
Οἱ εὐσεβεῖς Χριστιανοί τῆς Σμύρνης, ἀγόρασαν τό ἱερό λείψανο τοῦ Ὁσιομάρτυρος καί τό μετέφεραν μέ τιμές στό ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου. Τό λείψανό του ἐνταφιάσθηκε στόν τάφο τοῦ νεομάρτυρα Δήμου, ὁ ὁποῖος εἶχε μαρτυρήσει στή Σμύρνη τό ἔτος 1763. Μέρος δέ τοῦ λειψάνου, ἡ Ἁγία καί Θαυματουργός κάρα μετά τῆς δεξιᾶς χειρός καί μιᾶς πλευρᾶς τοῦ Ἁγίου, μετακομίσθηκε τό ἔτος 1844 στή μονή Ἐσφιγμένου.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ἀσκήσεως νάμασι, καταρδευθεῖς τήν ψυχήν, Μαρτύρων ἐξήστραψας, μαρμαρυγάς φωταυγεῖς, σοφέ Ἀγαθάγγελε· ὅθεν ἐν ἀμφοτέροις, ἀκριβῶς διαπρέψας, ᾔσχυνας τούς ἐξ Ἄγαρ, τόν Χριστόν μεγαλύνας. Αὐτόν οὖν Ὁσιομάρτυς, ἡμῖν ἱλέωσαι.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὡς τῶν Ὁσίων ζηλωτήν καί ὁμοδίαιτον
Καί τῶν Μαρτύρων μιμητήν καί ἰσοστάσιον
Ἀνυμνοῦμέν σε συμφώνως Ὁσιομάρτυς·
Φερωνύμως γάρ ἐφάνης νέος ἄγγελος
Ἀγαθῶν ἀγγελιῶν τῶν ὑπέρ ἔννοιαν
Τοῖς βοῶσί σοι· χαίροις μάκαρ Ἀγαθάγγελε.

Μεγαλυνάριον.
Πῦρ τό ζωηφόρον ἔνδον λαβών, ὅλως ἀνεφλέχθης, τῇ ἀγάπῃ τοῦ Ἰησοῦ· ὅθεν καί ἀθλήσας, αὐτοῦ βλέπεις τό κάλλος, ὡς πάλαι ἐπεθύμεις, ὦ Ἀγαθάγγελε.