Απαντήσεις σε θέματα Θείας Λατρείας
Με την απαγόρευση αυτή της Θείας Μεταλήψεως ο βαθύτερος σκοπός δεν είναι η καταδίκη της γυναίκας, όταν βρίσκεται σ” αυτή την αδιαθεσία....
Μπορεί να κοινωνήσει μια γυναίκα η οποία βρίσκεται σε «αδιαθεσία»;
Η συνήθεια ορισμένων να κάνουν το σταυρό τους πριν φιλήσουν το χέρι του Επισκόπου ή Ιερέα ή οποιουδήποτε ρασοφόρου είναι λανθασμένη.....
Πότε κάνουμε το σταυρό μας όταν βρισκόμαστε μέσα στην Εκκλησία;
Τι είναι το πρόσφορο ποιοί οι συμβολισμοί του; Πως χρησιμοποιείται; Τί εννοούμε όταν λέμε «μνημόνευση ονομάτων στην Θ. Λατρεία» και ποιοι μνημονεύονται;
Τι σημαίνει η μνημόνευση των ονομάτων;
Το αντίδωρον είναι αντί της μετοχής των Αχράντων Μυστηρίων στη συγκεκριμένη ημέρα, χρόνο και τόπο τελέσεως της Θείας Ευχαριστίας.
Ποιά η σημασία του αντιδώρου στην λατρευτική μας ζωή;
ΕΥΧΕΣ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ 2021
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΜΑΪΟΥ 2021
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ 2 ΜΑΪΟΥ
† Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Ὄρθρος - Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό «Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος»
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ 3 ΜΑΪΟΥ
† Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου
Ὄρθρος - Ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία στο Πανηγυρίζων Δεξιό κλίτος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ «Ἁγίου Δημητρίου»
ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΜΑΪΟΥ
† ΤΟΥ ΘΩΜΑ, Ἡσαΐου προφήτου, Χριστοφόρου Μεγαλομάρτυρος
Ὄρθρος - Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό «Ἁγίου Δημητρίου»
ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΪΟΥ
† ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ, Ἐπανακομιδῆ Τιμίας Κάρας Ἀποστόλου Τίτου
Ὄρθρος - Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό «Ἁγίου Δημητρίου»
ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΜΑΪΟΥ
† ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ, Μιχαήλ Ἐπισκόπου, Μαρίας Μυροφόρου Κλωπα
Ὄρθρος - Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό «Ἁγίου Δημητρίου»
ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΜΑΪΟΥ
† ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ, Ἐμελεῖας μητρός Μ.Βασιλεῖου, Ἰσαακίου
Ὄρθρος - Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό «Ἁγίου Δημητρίου»
Γιά νά δεῖτε καί νά κατεβάσετε τό πρόγραμα τῶν Ἱερῶν Ακολουθιῶν κάντε κλίκ ΕΔΩ
Η ΖΟΩΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ
Σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, η Eκκλησία μας εορτάζει την εορτή της Zωοδόχου Πηγής. H εορτή αυτή ανήκει στις λεγόμενες κινητές εορτές του εκκλησιαστικού έτους. Kινητές λέγονται οι εορτές του Tριωδίου και του Πεντηκοσταρίου, που έχουν ως κέντρο την ημέρα του Πάσχα. Oι εορτές αυτές ονομάζονται κινητές, γιατί δεν έχουν σταθερή ημερομηνία, εν αντιθέσει με τις άλλες εορτές του εκκλησιαστικού έτους που έχουν σταθερά ημερομηνία και λέγονται ακίνητες. Των κινητών εορτών η ημερομηνία κάθε χρόνο αλλάζει.
Eξαρτάται από την ημερομηνία του Πάσχα. Όταν το Πάσχα είναι πρώιμο, έρχονται και αυτές ενωρίτερα· όταν το Πάσχα είναι όψιμο, αυτές έρχονται αργότερα. H εορτή της Zωοδόχου Πηγής εορτάζεται την Παρασκευή της Διακαινησίμου, δηλαδή την εβδομάδα που ακολουθεί αμέσως μετά το Πάσχα. Mετά την Aνάσταση είναι η πρώτη εορτή του Πεντηκοσταρίου. Eορτάζεται την ωραία εποχή της ανοίξεως μέσα στο κλίμα της πασχαλινής χαράς και αγαλλιάσεως.
H Zωοδόχος Πηγή είναι μία εορτή πρός τιμήν της Παναγίας. δεν έχει σχέση με τη ζωή της υπεραγίας Θεοτόκου, όπως οι άλλες γνωστές θεομητορικές εορτές, λόγου χάριν τα Eισόδια, ο Eυαγγελισμός ή η Kοίμησις της Θεοτόκου. H εορτή αυτή έχει σχέση με τις θαυμαστές επεμβάσεις της Παναγίας πρός σωτηρίαν δυστυχών και ταλαιπώρων ανθρώπων που την επικαλέσθηκαν με πίστη.
Ἅγιος Ἀλέξιος ὁ Ὑπερασπιστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως (7 Μαΐου)
Ἅγιος Ἀλέξιος, ὁ Ὑπερασπιστής τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, γεννήθηκε στήν Αὐστροουγγαρία στίς 18 Μαρτίου τοῦ 1854 ἀπό μία φτωχή οἰκογένεια Καρπαθορώσων. Ὅπως πολλές ἄλλες οἰκογένειες στήν Αὐστροουγγρική αὐτοκρατορία, ἡ οἰκογένεια τοῦ Ἀλεξίου Τόθ ἦταν ἀρχικά συνδεδεμένη μέ τούς Οὐνίτες. Ὁ πατέρας καί ὁ ἀδελφός τοῦ Ἀλεξίου ἦταν «ἱερεῖς» καί ὁ θεῖος του ἦταν «Ἐπίσκοπος» τῶν Οὐνιτῶν. Ἔλαβε ἐξαιρετική μόρφωση καί ἔμαθε πολλές γλῶσσες (καρπαθορωσικά, οὑγγρικά, ρωσικά, γερμανικά, λατινικά καί ἑλληνικά μόνο γιά ἀνάγνωση). Νυμφεύθηκε τή Ροζαλί Μιχάλιτς, τήν θυγατέρα ἑνός «ἱερέως» καί χειροτονήθηκε «πρεσβύτερος» στίς 18 Ἀπριλίου 1878. Ἡ γυναῖκά του πέθανε σύντομα καί μετά ἀπό λίγο καί τό μονάκριβο παιδί του. Ὁ Ἀλέξιος ἄντεξε τίς δοκιμασίες αὐτές μέ τήν ὑπομονή τοῦ Ἰώβ.
Μνήμη τοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ φανέντος σημείου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐπὶ Κωνσταντίου (7 Μαΐου)
ἐμφάνιση αὐτή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἶναι ἡ δεύτερη καί ἔγινε στά Ἱεροσόλυμα τό 346 μ.Χ., ἐπί αὐτοκράτορος Κωνσταντίου (337 – 361 μ.Χ.) καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου († 18 Μαρτίου). Τήν τρίτη ὥρα τῆς 7ης Μαΐου τοῦ 346 μ.Χ., κατά μία τῶν ἡμερῶν τῆς Πεντηκοστῆς, φάνηκε Τίμιος καί Ζωοποιός Σταυρός ἄνωθεν τοῦ Γολγοθᾶ, σχηματισμένος ἀπό ὑπερφυσικό φῶς καί ἐκτεινόμενος πρός τό ὄρος τῶν Ἐλαιῶν. Τό ὅραμα τοῦτο προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση σέ ὁλόκληρη τήν Ἱερουσαλήμ, ὅλοι δέ οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως πρό τοῦ ὑπερφυοῦς τούτου θεάματος κατελήφθησαν ἀπό ἔκσταση. Ἐπωφελούμενος τῆς περιστάσεως ὁ Πατριάρχης Κύριλλος, περιστοιχούμενος ἀπό τόν ἱερό κλῆρο, συγκάλεσε τό πλῆθος τῶν παρισταμένων Χριστιανῶν στό ναό καί δοξολόγησαν τόν Θεό.
Ὅσιος Νεῖλος ὁ ἐν τῇ μονῇ Μεγίστης Λαύρας ἀσκήσας (7 Μαΐου)
Ὅσιος Νεῖλος καταγόταν ἀπό τόν Ἅγιο Πέτρο Κυνουρίας καί ἔζησε κατά τό πρῶτο ἥμισυ τοῦ 17ου αἰῶνος μ.Χ. Ἀπό νεαρή ἡλικία παρελήφθη ἀπό τόν θεῖο του, ἱερομόναχο Μακάριο, στήν ἐκεῖ ἱερά μονή Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, τήν καλουμένη τοῦ Μαλεβῆ, ὅπου καί ἀφοῦ ἐκπαιδεύθηκε μέ θεοσέβεια, χειροτονήθηκε διάκονος. Ποθώντας ὅμως καί οἱ δύο ἀκόμη πιό ἀσκητικό βίο, μετέβησαν στό Ἅγιον Ὄρος, ὅπου, ἀφοῦ γιά λίγο χρόνο ἀσκήτεψαν στό σπήλαιο πού εἶχε ἀσκητέψει ὁ Ὅσιος Πέτρος ὁ Ἀθωνίτης († 12 Ἰουνίου), στή συνέχεια μετέβησαν σέ ἔρημη ἔκταση κοντά στή Λαύρα τοῦ Ὁσίου Ἀθανασίου, ἔκτισαν ναό τιμώμενο στό ὄνομα τῆς Ὑπαπαντῆς καί παρέμειναν ἐκεῖ ἀσκητεύοντας μέ αὐστηρότητα.
Ἀργότερα ὁ Ὅσιος Νεῖλος, γιά μεγαλύτερη ἄσκηση, κατέφυγε σέ σπήλαιο πού βρισκόταν σέ πολύ ἀπόκρημνο βράχο, ὅπου, ἀφοῦ ἀνήγειρε μικρό ναό, παρέμεινε ἀσκούμενος καί νυχθημερόν προσευχόμενος καθ’ ὅλο τόν ὑπόλοιπο βίο αὐτοῦ.
Ὅσιος Νεῖλος ἐκ Ρωσίας (7 Μαΐου)
Ὅσιος Νεῖλος τοῦ Σόρκϊυ καταγόταν ἀπό τήν εὐγενή οἰκογένεια τῶν Μάικωφ καί γεννήθηκε στή Μόσχα τό 1433 μ.Χ. ἀπό εὐσεβεῖς γονεῖς. Ὅταν ἦταν νέος, ἐργάσθηκε ὡς ταχυγράφος στήν ὑπηρεσία τοῦ μεγάλου ἡγεμόνος τῆς Μόσχας.
Ἡ ἀγάπη του πρός τόν μοναχικό βίο ὁδήγησε τά βήματά του στή μονή τῆς Λευκῆς Λίμνης, πού εἶχε ἱδρύσει ὁ ἀσκητής Κύριλλος. Λίγο ἀργότερα μεταβαίνει στό Ἅγιον Ὄρος, μέ τό συμμοναστή του μοναχό Ἰννοκέντιο καί ἀσκητεύει στή «Σκήτη τοῦ Ξυλουργοῦ». Ὑπάρχει βέβαια ἡ πληροφορία ὅτι ἔμεινε γιά ἕνα μεγάλο χρονικό διάστημα στή μονή τοῦ Ἁγίου Διονυσίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἡ ὁποία ἐκείνη τήν ἐποχή βρισκόταν σέ μεγάλη ἀκμή.
Ὁ Ὅσιος Νεῖλος καί ὁ μοναχός Ἰννοκέντιος ἐπιστρέφουν στή Ρωσία περί τό 1480 μ.Χ. Ἡ ἀναζήτηση τῆς ἡσυχίας τόν κάνει νά ἀποσυρθεῖ σέ ἕνα μικρό ἐρημικό μέρος, λίγο μακρύτερα ἀπό τή μονή Λευκῆς Λίμνης, στόν ποταμό Σόρα. Ἐκεῖ κτίζει καί ἕνα μικρό ναό πρός τιμήν τῆς Δεσποτικῆς ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου καί ἐπιδίδεται στό θεωρητικό βίο καί τήν ἀδιάλειπτη προσευχή. Ἀλλά καί ἐδῶ ὁ Ὅσιος Νεῖλος συνιστᾶ προσοχή καί διάκριση. Γνωρίζει ὅτι δέν πρέπει νά μπεῖ κάποιος πρόωρα σέ ἀνώτερες πνευματικά περιοχές. Γνωρίζει ὅτι κάθε μύηση στήν πνευματική ζωή πρέπει νά εἶναι προσεγμένη καί νά γίνεται προοδευτικά. Τό κύριο χαρακτηριστικό τῆς πνευματικότητας τοῦ Ὁσίου Νείλου εἶναι τό «μέτρο» στήν ἀσκητική ζωή καί ἡ διάκριση στή συμπεριφορά καί στή σχέση μας μέ τούς ἄλλους ἀνθρώπους.