Ὅσιος Τιμόθεος, ὅπως προκύπτει ἀπό τή σῳζόμενη Ἀκολουθία αὐτοῦ, ἔζησε κατά τήν περίοδο τῆς εἰκονομαχίας καί καταδιώχθηκε ἀπό τούς εἰκονομάχους. Ἀκολούθησε τό μοναχικό βίο καί ἐκάρη μοναχός σέ πολύ νεαρή ἡλικία. Ἀσκήτεψε θεοφιλῶς καί διέπρεψε στή σωφροσύνη καί παρθενία γενόμενος δοχεῖο τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Διακρίθηκε δέ στήν φιλανθρωπία καί ὑπῆρξε τροφή τῶν πεινώντων καί προστάτης τῶν ὀρφανῶν.
Ἡ ἀναφορά τῶν Συναξαριστῶν στή διατύπωση «ἐν τοῖς Συμβόλοις» ἴσως φανερώνει τόν τόπο τοῦ ἐνταφιασμοῦ τοῦ ἱεροῦ λειψάνου αὐτοῦ.
Ὁ Ὅσιος Τιμόθεος κοιμήθηκε μέ εἰρήνη σέ βαθύ γῆρας.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Φερωνύμως τιμήσας Θεόν Τιμόθεε, διά ζωῆς ἐναρέτου ἀπό παιδός ὡς σοφός, ἐτιμήθης παρ’ αὐτοῦ ἀξίως Ὅσιε· τῶν γάρ ἐνθέων δωρεῶν, σκεῦος ὤφθης ἱερόν, παρέχων ἑνί ἑκάστῳ, πολυτελεῖς χορηγίας, πρός σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ὡς ἀστήρ πολύφωτος ἐκ τῆς Ἑῴας, ἀναλάμψας ηὔγασας, ἐν ταῖς καρδίαις τῶν πιστῶν, τάς ἀρετάς τῶν θαυμάτων σου, θαυματοφόρε, παμμάκαρ Τιμόθεε.
Μεγαλυνάριον.
Ἄρας τόν σταυρόν σου ἀπό παιδός, ἴχνεσι τοῦ Λόγου, ἐπορεύθης ἀσκητικῶς, καί τῆς ἀπαθείας, τήν ἔλλαμψιν πλουτήσας, παθῶν ἡμᾶς ἀχλύος, ῥῦσαι Τιμόθεε.
