Ἀρίσταρχος, εἶχε τή μεγάλη τιμή νά χρηματίσει συνεργάτης τοῦ Ἀπ. Παύλου, (πρός Φιλήμ. α’ 23) καί συναιχμάλωτός του (Κολοσ. δ’ 10). Κατόπιν διέπρεψε καί ως ἐπίσκοπος Ἀπαμείας στή Συρία.
Ὁ Μᾶρκος, πού δέν εἶναι βέβαια ὁ Εὐαγγελιστής, χειροτονήθηκε ἐπίσκοπος Βύβλου καί ἔδρασε ἀποστολικά. Ὅπως μάλιστα τοῦ Πέτρου (Πράξ. ε’ 15), ἔτσι καί αὐτοῦ ἡ σκιά μόνη ὅταν ἔπεφτε στούς ἀσθενεῖς τούς θεράπευε.
Ὁ Ζήνων, εἶναι ὁ ἴδιος μέ τόν νομικό Ζηνά, πού σάν γνήσιος καί εὐδόκιμος ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου, βοήθησε γι’ αὐτό καί στήν Κρήτη μαζί μέ τόν Ἀπολλῶ. Γι’ αὐτό καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τόσο συγκινητικά καί φιλόστοργα συνιστᾷ στόν Τίτο, νά τούς φροντίσει τόσο πολύ, ὥστε νά μή τούς λείψει τίποτα (Τίτ. γ’ 13). Ὁ Ζήνων, διέπρεψε καί ως ἐπίσκοπος Διοσπόλεως.