Πρώτον - θεμελιώδης αρχή: Η σωφροσύνη δεν είναι μία αρετή που χωρίζεται από τις άλλες αρετές, αλλά είναι μία αρετή που είναι ενταγμένη μέσα στο σώμα των υπόλοιπων αρετών.
Εδώ υπάρχει η γνώμη, είτε από τον τρόπο που κάνουμε τώρα την ανάλυση είτε γιατί έτσι πολλοί νομίζουν, ότι μπορεί η σωφροσύνη να είναι κάτι χωρισμένο από τις άλλες αρετές και ότι πρέπει να ασκήσουμε την αρετή της σωφροσύνης χωριστά, ή μόνον αυτή, και δεν χρειάζονται άλλα πράγματα. Όχι, αγαπητοί μου· επαναλαμβάνω: η αγωγή της σωφροσύνης είναι ενταγμένη στο λοιπό σώμα των αρετών. Τόσο μάλιστα, ώστε να φθάνουμε να πούμε, και να το θυμόμαστε αυτό, ότι δεν υπάρχει γενετήσιο πρόβλημα, αλλά υπάρχει πνευματικό πρόβλημα.
Το θέμα δηλαδή είναι το κατά πόσο μπορούμε να κάνουμε το παιδί μας πνευματικό άνθρωπο. Κάνοντας το παιδί μας πνευματικό άνθρωπο, ουσιαστικά λύνουμε με τον πλέον σωστό και ανώδυνο τρόπο το γενετήσιο πρόβλημα, το θέμα της σωφροσύνης. Φυσικά, μεγαλώνοντας, θα δώσουμε και μερικές εξηγήσεις -θα τα πούμε λίγο πιο κάτω- αλλά, ξαναλέω, δεν μπορούμε να χωρίσουμε το θέμα. Είναι δε ακατανοητό κι επικίνδυνο σε υπερθετικό βαθμό αυτό που πρόκειται να γίνει στα σχολεία, το να διδάξουν δηλαδή σεξολογία στα παιδιά, και που φυσικά αυτή η διαφώτιση και η διαπαιδαγώγηση είναι τελείως μεμονωμένη από την λοιπή δομή των παιδιών, την πνευματική δομή, και θα κάνει κακό· γιατί απλούστατα μάλλον θα προωθήσει στην αμαρτία, παρά θα προφυλάξει από την αμαρτία. Δεν θέλει απόδειξη. Όπου θεσπίστηκε το μάθημα αυτό, σε όποιους λαούς θεσπίστηκε, κάθε άλλο παρά ανεστάλη η ανηθικότητα. Κάθε άλλο! Ίσως μπορεί οι κοπέλες να έμαθαν σε ποιους γιατρούς θα πάνε για να κάνουν τις εκτρώσεις, ενώ κάποιες άλλες που δεν θα ήξεραν πολλά πράγματα, δεν ξέρω, μπορεί να πήγαιναν να αυτοκτονήσουν. Τώρα όμως θα ξέρει η κοπέλα σε ποιον γιατρό θα πάει να κάνει την έκτρωσή της! Ορίστε!... Να, κάπως έτσι, θα λέγαμε, θα μπορούσε να βοηθήσει το μάθημα της σεξολογίας.
Λύνεται όμως το πρόβλημα έτσι; Δεν νομίζω. Ούτε λύνεται με το να πούμε μόνο συμβουλές γύρω από το γενετήσιο, όπως κάνουν πολλοί γονείς που λένε ένα κάρο συμβουλές! Ναι, αλλά φρόντισαν το παιδί τους να ζει πνευματική ζωή; Φρόντισαν να νηστεύει, να κάνει προσευχή, να πηγαίνει στην Εκκλησία, να εξομολογείται, να έχει υπομονή, να έχει ελεήμονα αισθήματα, να... να...; Μόνο τότε θα μπορούσε να λυθεί το γενετήσιο πρόβλημα. Τότε μόνο, εντασσόμενο εκεί, θα λυνόταν.
Γι' αυτό σας είπα ότι δεν υπάρχει γενετήσιο πρόβλημα· υπάρχει πνευματικό πρόβλημα. Άρα το μοναδικό πρόβλημα μας θα ήταν το πώς θα κάνουμε τους ανθρώπους πνευματικούς· όλα τα άλλα μετά έρχονται μόνα τους, με λίγη μόνο διαφώτιση.
π. Αθανασίου Μυτιληναίου
ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ ΣΠΛΑΧΝΟ ΣΟΥ
Αποσπάσματα απομαγνωτοφωνημένων ομιλιών
Εκδόσεις "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"